Έφη Παπαθεοδώρου: «Αν δεν αντισταθούμε θα είναι μοιραία η καταστροφή»

Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ!

Μια γυναίκα με σιδερένια ψυχή, απλή και αξιοπρεπής, στον ρόλο μιας γιαγιάς που προστατεύει μέχρι τέλους το δικαίωμα στο όνειρο. Αυτή η γυναίκα δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την Έφη Παπαθεοδώρου...

Το «Π» συνάντησε την αγαπημένη ηθοποιό στο Κρυονέρι Κορινθίας, όπου πραγματοποιήθηκαν τα γυρίσματα της ταινίας «Η γιαγιά και η νεράιδα». Η κ. Παπαθεοδώρου μας μίλησε για τον ρόλο της, για την Τέχνη και για τη θρυλική Θεοπούλα από τη σειρά «Παρά πέντε». Αναφερόμενη στο πολιτικό γίγνεσθαι, δήλωσε με πικρία πως οι κυβερνώντες «ξεπούλησαν» τη χώρα και πως θα πρέπει να πληρώσουν όσοι έκλεψαν. «Αν δεν αντισταθούμε, θα είναι μοιραία η καταστροφή», τόνισε και έκανε έκκληση στους Έλληνες να μην παραιτηθούν από τα όνειρά τους…

Συνέντευξη στη Φωτεινή Παπαδάκη

Πείτε μας λίγα λόγια για την ταινία μικρού μήκους «Η γιαγιά και η νεράιδα», τα γυρίσματα της οποίας γίνονται στο Κρυονέρι Κιάτου...

Είναι ένα ονειρικό φιλμ μικρού μήκους. Η ταινία «Η γιαγιά και η νεράιδα» παρουσιάζει τη σχέση ανάμεσα στη γιαγιά, την οποία υποδύομαι εγώ, την εγγονή και την κόρη της γιαγιάς, που υποδύεται η ταλαντούχα Τάνια Παλαιολόγου.

Ποιος ο ρόλος της γιαγιάς και τι θέλει να μας διδάξει;

Η γιαγιά είναι μια κυρία που μένει σε ένα χωριό. Είναι εκ φύσεως εκκεντρική. Λέει παραμύθια στην εγγονή της και της εξάπτει τη φαντασία με διάφορες ιστορίες. Σε μια ερώτηση της μικρής σχετικά με το αν υπάρχουν νεράιδες και αν μπορεί και το κορίτσι να γίνει μια από αυτές, η γιαγιά λέει ότι «μπορείς να γίνεις ό,τι θες στη ζωή σου φτάνει να το θέλεις πάρα πολύ». Αυτό είναι και το δίδαγμα της ταινίας. Στην ταινία η μητέρα του παιδιού επιμένει πως η μικρή πρέπει να ζει την πραγματικότητα, ενώ η γιαγιά πως το παιδί έχει μια ζωή μπροστά του για να ζήσει τον πραγματικό κόσμο. Ετσι, στο χωριό όπου μένουν, εμφανίζεται ένα συνεργείο ηθοποιών που γυρίζει μια ταινία για τον Μπάιρον. Η γιαγιά και η μικρή ανακατεύονται με τους ηθοποιούς σαν να ζουν ένα όνειρο. Ο σκηνοθέτης διαλέγει τη γιαγιά για έναν ρόλο και στο τέλος η εγγονή και η μητέρα της μικρής, βλέποντάς τη σαν νεράιδα, πείθονται ότι το όνειρο μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Ποια είναι η ιδιαίτερη σχέση σας με το χωριό του Κρυονερίου και πώς κρίνετε την ιδέα να αναδειχθεί η ελληνική φύση σε μια ταινία που θα προβληθεί και εκτός των ελληνικών συνόρων, σε εγχώρια και διεθνή φεστιβάλ;

Με τη σκηνοθέτιδα της ταινίας, Εμυ Τζάβρα Μπούλοκ, είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν στον Δούρειο Ιππο. Μετά από χρόνια, λοιπόν, και μέσω της Ντίνας Γιαμπουράνη ξαναβρεθήκαμε. Θεωρώ καταπληκτική την επιλογή τής κ. Μπούλοκ. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα φανταστεί ότι θα επιλεγόταν το Κρυονέρι Κορινθίας για τα γυρίσματα. Είναι ένα πανέμορφο χωριό, οι κάτοικοι είναι υπέροχοι και μας αντιμετώπισαν όλοι με μεγάλη αγάπη. Είναι πολύ σημαντικό να προβάλλεται η ελληνική ομορφιά πέρα από τα ελληνικά σύνορα για να μάθουν όλοι πως η Ελλάδα δεν έχει μόνο αυτό το πρόσωπο που παρουσιάζουν μερικοί, αλλά έχει τεράστιο πλούτο ομορφιάς. Θέλω, παράλληλα, να ευχαριστήσω εκ μέρους όλων και τον πρόεδρο του χωριού, Κωνσταντίνο Ραφτόπουλο, που μας αγκάλιασε, και τον πολιτιστικό σύλλογο του Κρυονερίου, που συνεργάστηκε μαζί μας. Είναι ένας σύλλογος που χρόνια τώρα κάνει θέατρο και πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Υπάρχουν κοινά σημεία με τη γιαγιά που υποδύεστε;

Ο ηθοποιός ψάχνει πάντα μέσα του για να βρει τον ρόλο. Ενα κοινό σημείο είναι ίσως αυτό το πείσμα που έχει και η γιαγιά στο έργο. Προσωπικά, ζω στα σύννεφα, θεωρώ καταπληκτικό τον ρόλο μου και νομίζω ότι μου ταίριαξε γάντι.

Τι έχει μείνει μέσα σας από τη συμμετοχή σας στο «Πάρα πέντε» και τον ρόλο της Θεοπούλας;

Ήταν μια μοναδική εμπειρία. Περάσαμε υπέροχα στα γυρίσματα της σειράς και είχαμε μια άψογη συνεργασία με όλους τους συντελεστές. Αυτό που έχει μείνει σε εμένα είναι μεγάλος ενθουσιασμός, αγάπη, ευγνωμοσύνη απέναντι στον Γιώργο Καπουτζίδη, που έγραψε ένα καταπληκτικό σενάριο και τη μακαρίτισσα Ειρήνη Κουμαριανού, καθώς και στον κόσμο που με αγάπησε. Το κοινό μάς λάτρεψε μέσα από το «Πάρα πέντε».

Ποιος ο ρόλος της Τέχνης στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε;

Η Τέχνη πρέπει πάση θυσία να κρατηθεί ζωντανή. Βοηθάει τους ανθρώπους να ξαναβρούν την ανθρωπιά τους και να μη χάσουν την ελπίδα τους για ένα καλύτερο αύριο. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσοι άνθρωποι βρίσκουν παρηγοριά σε αυτήν.

Πώς κρίνετε την κίνηση του αντιδήμαρχου Αθηνών, κ. Αναγνωστόπουλου, να κλείσει 35 θέατρα, πράγμα που τελικά δεν έγινε;

Παλιά τα θέατρα πληρούσαν κάποιους όρους: ύψος, ασφάλεια με διπλές εξόδους. Πολλά θέατρα δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις και αν το κοινό κινδυνεύει, τότε αυτά πρέπει να κλείσουν. Από την άλλη, όμως, δεν πρέπει να «χτυπούν» τους μικρούς χώρους, γιατί είναι μια διέξοδος για έκφραση των νέων ηθοποιών και για να αποκτήσουν ένα μεροκάματο. Πολλά από αυτά είναι αξιόλογα, όσον αφορά τις δουλειές που παρουσιάζουν. Αν η πολιτεία θέλει τα θέατρα να πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις, ας φροντίσει να φτιάξει περισσότερα.

Ως ελληνίδα πολίτης, πώς αντιλαμβάνεστε το πολιτικό σκηνικό σήμερα;

Θεωρώ ότι οι λέξεις πολίτης και Δημοκρατία, λέξεις που αποτελούν ελληνικό θησαυρό, έχουν εξαφανιστεί από την Ελλάδα τού σήμερα. Βρισκόμαστε υπό την κατοχή ξένων δυνάμεων, με προεξάρχουσα τη Γερμανία. Είναι μια μορφή Γ΄ Παγκοσμίου Οικονομικού Πολέμου. Αν δεν αντισταθούμε, θα είναι μοιραία η καταστροφή.

Πόσο, τελικά, οι κυβερνώντες προσπαθούν για να αποφευχθεί αυτή η καταστροφή που λέτε;

Νομίζω καθόλου. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα οι λεγόμενοι «κυβερνήτες» να ξεπουλάνε μια πανέμορφη χώρα, την οποία οι ίδιοι κατέστρεψαν και δεν την αγαπάνε. Δεν είναι προσωπική τους περιουσία. Πολλοί από αυτούς έκλεψαν και θα πρέπει να πληρώσουν. Να πληρώσουν αυτοί όμως, όχι ο λαός.

Για τη Χρυσή Αυγή, που μάλιστα δείχνει να διεκδικεί όλο και μεγαλύτερο ρόλο στο πολιτικό γίγνεσθαι, τι πιστεύετε;

Μη μου μιλάτε για τους Χρυσαυγίτες. Αυτοί μας κατέστρεψαν…

Βλέπουμε, όμως, ότι ένα τέτοιο «ξεπούλημα» γίνεται και στην Κύπρο, που παραδόθηκε στα χέρια των δανειστών. Αλήθεια, πώς βλέπετε τα τεκταινόμενα στην Κύπρο;

Νομίζω ότι είναι το δεύτερο πειραματόζωο, μετά την Ελλάδα, και εδώ πρόφαση είναι το μαύρο χρήμα. Λες και στον υπόλοιπο κόσμο δεν γίνεται το ίδιο. «Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε», λέει χαρακτηριστικά ο Νίκος Μπογιόπουλος στο βιβλίο του και νομίζω ότι έχει δίκιο.

Τι άλλο ετοιμάζετε αυτή την περίοδο;

Πρόκειται να συμπρωταγωνιστήσω με τον Κώστα Βουτσά και τον Ντίνο Καρύδη στην ταινία μεγάλου μήκους «Πανδοχείον ο παράδεισος», η οποία θα κάνει πρεμιέρα τον χειμώνα στη Σιάτιστα. Στην ταινία αυτή υποδύομαι μια τρελή, αλλά παράλληλα δυναμική γιαγιά.

Τι θα έλεγε η γιαγιά από την ταινία «Η γιαγιά και η νεράιδα» στους Ελληνες της κρίσης;

Η γιαγιά πιστεύει ότι πρέπει να παλέψουμε και το μήνυμά της είναι ότι δεν πρέπει να παραιτηθούμε από τα όνειρά μας…

Τι δηλώνουν για την ταινία η σκηνοθέτης, ο πρόεδρος του Κρυονερίου, ο παπάς του χωριού και η η πρόεδρος του χορευτικού Νέων

Για «όνειρο που έγινε πραγματικότητα», κάνει λόγο η σκηνοθέτης της ταινίας «Η γιαγιά και η νεράιδα». Η Έμυ Τζάβρα Μπούλοκ για την επιλογή του Κρυονερίου, ως τόπο εκτέλεσης των γυρισμάτων, δηλώνει πως «αρχική σκέψη ήταν τα σερβικά χωριά του Νότου της Σερβίας όπου διαμένω. Μέρη ξεχασμένα στην αλλαγή του χρόνου. Όσο κατάλληλα όμως κι αν ήταν εικονιστικά, τους έλειπε η αμεσότητα της ελληνικής φύσης». Η κ. Μπούλοκ σημειώνει πως η Κωνσταντίνα Γιαμπουράνη, διευθύντρια παραγωγής της ταινίας, της πρότεινε το μέρος με τη χαρακτηριστική φράση: «Θέλεις Νεράιδες; Εκεί θα τις δεις», ενώ σημειώνει πως οι κάτοικοι του Κρυονερίου, «επανεφηύραν τον παλαιό , αγνό και αληθινό όρο της φιλοξενίας».

Ο πρόεδρος του χωριού, Κωνσταντίνος Ραυτόπουλος, δηλώνει πως πρόκειται για ένα «ξεχωριστό πολιτιστικό γεγονός, που μας μεταφέρει όλους σε ένα ανώτερο επίπεδο σκέψης», προσθέτοντας πως «όλοι αγκαλιάσαμε  την ταινία αυτή, αμέσως οι οικογένειες που ζητήθηκαν τα σπίτια τους για να γυριστεί η ταινία τα έδωσαν γιατί  κάθε ταινία είναι προσφορά  σε ολόκληρη την κοινωνία».

Πρωτεύοντα ρόλο έπαιξε ο παπάς του χωριού Πάτερ Παναγιώτης Θεοδώρου, ο οποίος σύμφωνα με συγχωριανούς του έχει αποδείξει στο παρελθόν την ευαισθησία του απέναντι στον πολιτισμό. «Μπορείτε να φανταστείτε πως θα ήταν η ζωή αν δεν υπήρχε η μουσική, το θέατρο, ο κινηματογράφος, ο χορός», αναρωτιέται ο πάτερ.

Με τη σειρά της, η πρόεδρος του χορευτικού Νέων Κρυονερίου  Αγγελική Αναγνωστοπούλου τονίζει πως μόνο τέτοιες πρωτοβουλίες  θα μας βοηθήσουν να διατηρήσουμε την ανθρωπιά μας. Δηλώνει δε πως «από τα γυρίσματα που είχαμε την τύχη να συμμετέχουμε θυμηθήκαμε  κάτι που  μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε: Να ονειρευόμαστε έναν άλλο κόσμο… όμορφο και είναι στο χέρι μας να τον φτιάξουμε»!