Ποτέ δεν τον χαρακτήρισαν «κηπουρό». Ήξερε να κρύβεται πολύ καλά πίσω απ’ αυτούς και να κινείται στη σκιά του κ. Γιώργου Παπανδρέου.
Αυτός είναι ο άνθρωπος για τον οποίο μιλούσαν στο υπουργείο Εξωτερικών, μετά τις νέες μεγάλες αποκαλύψεις του Newsbomb.gr για το «θεσμικό» ρόλο του. Ο Άλεξ Ρόντος πρωταγωνιστεί για μια φορά ακόμα σ’ ένα όργιο παρασκηνίου…
Η είδηση ότι ο «μίστερ Ρόντος» έχει οριστεί ειδικός εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κέρας της Αφρικής συζητήθηκε στο παλαιό μέγαρο, στο νέο «κτήριο» και στο κτήριο «Αστέρα» του υπουργείου Εξωτερικών. Όπως είπαν πολλοί, πριν αποχωρήσει ο κ. Γιώργος Παπανδρέου από την πρωθυπουργία και από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, τελικά «για όλους φρόντισε».
Κανείς βεβαίως δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη. Υπήρξαν συνεργάτες του σημερινού υπουργού Εξωτερικών κ. Σταύρου Δήμα, οι οποίοι έσπευσαν να επισημάνουν ότι ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας δεν έχει σχέση με τον συγκεκριμένο διορισμό. Υποστηρίζουν μάλιστα ότι την απόφαση έλαβε ένα άλλο πρόσωπο που τύγχανε της ιδιαίτερης εκτίμησης του κ. Παπανδρέου, ο τέως υπουργός κ. Σταύρος Λαμπρινίδης.
Άλλωστε ο κ. Ρόντοςγνωρίζει πολύ καλά τον κ. Λαμπρινίδη από την εποχή που ο δεύτερος ηγείτο της γενικής γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού. Ως απόδημος ο πάλαι ποτέ μυστικός σύμβουλος του κ. Παπανδρέου πάντα ήθελε να μαθαίνει για συγκεκριμένες δραστηριότητες της ελληνικής ομογένειας στις Η.Π.Α., τον Καναδά, τα Βαλκάνια και φυσικά στην Αφρική.
Ωστόσο, ο διορισμός του κ. Ρόντου υπεγράφη στις 4 Νοεμβρίου και προφανώς έγινε με διακομματική συναίνεση, γεγονός που σημαίνει πολλά για όσους γνωρίζουν τι σημαίνει να εκπροσωπεί κάποιος την Ευρωπαϊκή Ένωση στο Κέρας της Αφρικής στη συγκεκριμένη συγκυρία. Πολλοί θα σκεφθούν γιατί δίνουμε τόση έμφαση σ’ αυτό το γεγονός. Ίσως διότι πάντα ο «μίστερ» ήταν αθόρυβος και κινιόταν σαν… «φάντασμα» για μια σειρά από σημαντικά ζητήματα.
Ο άνθρωπος – φάντασμα
Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου γνώρισε τον κ. Ρόντο μέσω του πρώην προέδρου του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού Άντριου Άθενς, όταν ήταν αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών στην πρώτη φάση διακυβέρνησης της Ελλάδας από τον κ. Κώστα Σημίτη. Ήταν η εποχή που προωθούνταν δράσεις ενίσχυσης των Ελλήνων – Ποντίων στη Μαύρη Θάλασσα.
Η εμπειρία του κ. Ρόντου σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αμέσως κέντρισε το ενδιαφέρον του κ. Παπανδρέου, ο οποίος είναι γνωστό πως έχει μια ιδιαίτερη έφεση να επιλέγει συνεργάτες που δηλώνουν «ακτιβιστές» και μέλη σε “NGO” (Non Government Organizations). Όταν μάλιστα ο ομογενής από την Τανζανία άρχισε να μπαινοβγαίνει στο κτήριο του ΥΠΕΞ στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και βασιλίσσης Σοφίας, πολλοί άρχισαν τα σχόλια.
«Ο άνθρωπος που ήρθε από τη ζέστη» σχολίαζε κάποιος συνεργάτης του τότε υπουργού Εξωτερικών κ. Θεόδωρου Πάγκαλου. Κάποια άλλα στελέχη σχολίαζαν ότι κρυβόταν στη σκιά του Γιώργου «τόσο καλά, ώστε ούτε η φωνή του ακούγεται σαν ψίθυρος». Ένας από τους αξιόλογους παλιούς συνεργάτες του παραιτηθέντος πρωθυπουργού σχολίαζε: «Αν ο Ρόντος φορούσε καθολικά ράσα και δεν είχε γυαλιά, θα έμοιαζε στον Σαβοναρόλα», μεταφέροντας τις καλές επιδόσεις του στις παρασκηνιακές και αθόρυβες κινήσεις του.
Όταν μάλιστα ο κ. Παπανδρέου ανέλαβε τα ηνία του υπουργείου Εξωτερικών, το 1999, μετά το φιάσκο και το διεθνή διασυρμό από τους χειρισμούς στην υπόθεση Οτσαλάν, ο «μίστερ Ρόντος» άρχισε να ακούγεται πολύ το όνομά του. Θεωρείται ως το πρόσωπο στο οποίο στηρίχθηκε το όργιο μυστικής διπλωματίας για να αρχίσει με τις ευλογίες των Αμερικανών η ελληνοτουρκική προσέγγιση και ώστε να αναλάβει ως αντάλλαγμα η Αθήνα το «πράσινο φως» για ειρηνευτικές πρωτοβουλίες και ειδικό ρόλο στα Βαλκάνια.
Αποστολή στο Βελιγράδι
Όλα έγιναν τότε μέσω της υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας, σχολιάζουν σήμερα διπλωμάτες που παροπλίστηκαν κακήν κακώς εκείνη την εποχή. Λέγεται ότι από τη συγκεκριμένη υπηρεσία διατέθηκαν τεράστια ποσά μέσω μυστικών κονδυλίων για να «εκδημοκρατιστεί» η πρώην Γιουγκοσλαβία. Ο «εκδημοκρατισμός» αυτός σήμαινε χρηματοδότηση όσων αντιπολιτεύονταν εκείνη την εποχή τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.
Ο «μίστερ Ρόντος» καθάριζε. Λέγεται ότι γνώριζε «λυτούς» και «δεμένους» από την Πρίστινα (του Κοσσυφοπεδίου) μέχρι το Νόβι Σαντ (της Βοϊβοδίνας) και από το Σεράγεβο (της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης μέχρι την Ποντγκόριτσα (του Μαυροβουνίου). Η ανατροπή του Μιλόσεβιτς εξυπηρετούσε τους σχεδιασμούς των Αμερικανών, των Γερμανών και του ΝΑΤΟ αλλά δεν συνδεόταν –τουλάχιστον εμφανώς- με τους αντικειμενικούς στρατηγικούς στόχους της ελληνικής διπλωματίας. Παρόλα αυτά, ο κ. Ρόντος έφερε τους ηγέτες της τότε σερβικής αντιπολίτευσης στο Καβούρι το 2000, όταν διοργανώθηκε ένα συνέδριο για τη δημοκρατία και την ανάπτυξη στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Τότε, ο μυστικοσύμβουλος του κ. Παπανδρέου απέφευγε να μιλήσει για την ουσία των διαπραγματεύσεων κι έλεγε για το όμορφο σπίτι του στη Γλυφάδα, το δράμα του γιουγκοσλαβικού λαού, τις εμπειρίες του από την προηγούμενη θητεία του στο Βελιγράδι ως στέλεχος της ΜΚΟ “International Orthodox Chistian Charity” της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, αλλά και για την ηγετική μορφή του τότε αρχιεπισκόπου Ιακώβου.
Το ξενοδοχείο στο Βελιγράδι
Άλλοι σύμβουλοι του τέως προέδρου του ΠΑΣΟΚ έλεγαν ότι απέφευγε να μιλήσει διότι δεν θα ήθελε να του φύγουν λόγια για το στρατηγείο που είχε στήσει στο ξενοδοχείο “Hyatt” του Βελιγραδίου (σ.σ. σημειώστε το αυτό θα το δούμε κάτι ενδιαφέρον παρακάτω).
Σίγουρα δεν θα ήθελε να μάθει κανείς τι συνέβη όταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου έφυγε κακήν κακώς από τη σερβική πρωτεύουσα όταν επιχείρησε να δει ομάδα φοιτητών που ασκούσε σκληρή κριτική στον Μιλόσεβιτς. Λίγο καιρό μετά, οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ άλλαξαν την εικόνα και τις ισορροπίες στα Βαλκάνια.
Ο κ. Ρόντος ποτέ δεν διέρρηξε τις σχέσεις του με τον κ. Παπανδρέου. Ακόμα και μετά την ήττα του 2004 κινιόταν στη σκιά του. Ήταν παρών στα Συμπόσια της Σύμης, συμμετείχε σε διπλωματικές αποστολές, ενεπλάκη το όνομά του με τις μυστικές ζυμώσεις που οδήγησαν στην ολιγοήμερη σύρραξη της Γεωργίας με τη Ρωσία.
Η επόμενη αποστολή του ήταν η δημιουργία διαύλων επικοινωνίας της Ελλάδας με το Ισραήλ όταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός. Η κορύφωση αυτών των διεργασιών επιβεβαιώθηκε με τις συναντήσεις του κ. Παπανδρέου με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό κ. Βενιαμίν Νετανιάχου, στις αρχές του 2010.
Το όνομά του ενεπλάκη στα πηγαδάκια του Κολωνακίου πριν από λίγο καιρό και πάλι, όταν άρχισε να συζητείται πώς άλλαξε χέρια το ξενοδοχείο “Hyatt” του Βελιγραδίου. Όλως τυχαίως φέρεται να γνώριζε την υπόθεση και μάλιστα να έχει εμπλακεί μέλος της οικογένειας Παπανδρέου. Έγινε κάτι τέτοιο;
Τυχαίο; Πιθανό; Συνδέεται με το διορισμό στο Κέρας της Αφρικής;
Κάποιοι που θα θεωρούνταν κερατάδες και δαρμένοι από τις πολιτικές και τις παραπολιτικές δραστηριότητες ορισμένων, μάλλον χρειάζονται απαντήσεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου