Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
«Tα παιδιά δεν σκότωσαν. Μπορεί να χτύπησαν, να τραυμάτισαν, να μετέφεραν, να εγκατέλειψαν, αλλά δεν σκότωσαν…». Αυτά ήταν τα λόγια του εισαγγελέα Καραμολέγκου στη δίκη με την οποία υποτίθεται ότι έκλεισε η «υπόθεση Άλεξ» που συγκλόνισε τη χώρα το 2006...
Η υπόθεση φυσικά δεν έκλεισε και είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο αναφέρθηκαν σε αυτήν τα ΜΜΕ στη Βέροια: «Αυτά που είπε ο εισαγγελέας βύθισαν πάλι την υπόθεση στο απόλυτο χάος. Τότε ποιος σκότωσε; Μήπως το παιδί δεν σκοτώθηκε, αλλά απήχθη;» Σήμερα το «Π» φέρνει νέα στοιχεία στο φως που δείχνουν ότι τα πάντα είναι ανοιχτά και στην υπόθεση Άλεξ, αλλά ίσως αυτή η υπόθεση είναι μόνο ένα από τα πολλά δραματικά περιστατικά που συνθέτουν το μέγα και διαχρονικό σκάνδαλο απαγωγής παιδιών είτε για υιοθεσία, είτε για «όργανα» και στην Ελλάδα. Τα νέα στοιχεία είναι τα εξής:1. Μια δίκη που έγινε χωρίς να δοθεί δημοσιότητα στο Σαντάνσκι της Βουλγαρίας και είχε ως αντικείμενο την εμπορία παιδιών. Η σχέση της με την Ελλάδα αποδεικνύεται από έγγραφα εισαγωγής γυναικών αλλά και παιδιών όλων των ηλικιών, ακόμα και ενός έτους, στην Ελλάδα.
2. Έγγραφα που φέρονται να σχετίζονται με τη δίκη αυτή και με πρόσωπο που φέρεται να έχει κάνει 180 εικονικούς γάμους είτε με τη συμμετοχή του είτε με χρήση των στοιχείων του χωρίς τη δική του γνώση ή συμμετοχή.
3. Βούλευμα παραπομπής σε δίκη της Νατέλας, μητέρας του Άλεξ, η οποία είχε στην πορεία αναζήτησης της τύχης του τραγικού Άλεξ θεαματική στροφή 180 μοιρών.
Από τα στοιχεία δεν είναι τίποτα ξεκάθαρο ως προς τους ρόλους. Θα μπορούσαν όλα αυτά να συμβαίνουν χωρίς να γνωρίζει το ελάχιστο η Νατέλα. Θα μπορούσαν, όμως, κάποια από αυτά να είναι στοιχεία πίεσης προς την, ούτως ή άλλως, ευρισκόμενη σε τραγική θέση μητέρα. Η δίκη στην οποία παραπέμπεται και ενόψει της τραγικής της ιστορίας δεν χαροποιεί κανέναν, ούτε καν τη δικαιωμένη από τη δικαστική τροπή πρώην συμπαραστάτριά της Χριστίνα Αντωνοπούλου. Όμως, το ζητούμενο είναι να αποκαλυφθεί η ΤΕΛΙΚΗ τύχη του Άλεξ, αφού το απόλυτο θύμα στην υπόθεση αυτή είναι το παιδί και στη συνέχεια ερευνητικά θα προκύψει ποιος άλλος είναι θύμα και σε ποιον βαθμό.
Ο εισαγγελέας
Εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι στη δικογραφία της Βουλγαρίας υπάρχουν ορισμένα «χαρτιά» που μπορεί να είναι χαρτιά μιας μπανανίας, αλλά μπορεί και να έχουν αξία. Σε ένα από αυτά γίνεται σαφής αναφορά σε προετοιμασία απαγωγής του Άλεξ από το 2004, δηλαδή δυο χρόνια νωρίτερα από την απαγωγή του, τον Φλεβάρη του 2006. Αυτά τα έγγραφα αποκτούν εξαιρετική σημασία από τη θέση που είχε πάρει στην τελική του κρίση ο εισαγγελέας Καραμολέγκος. Δηλαδή, τη φράση που βάζουμε στην αρχή και από την οποία προκύπτει ότι ο εισαγγελέας δεν δέχεται ότι ο Άλεξ έχει πεθάνει. Το συμπέρασμά του αυτό είχε καταγραφεί τότε και στα ΜΜΕ της Βέροιας, όπως αυτό του Δημ. Καρολίδη που σημειώνουμε στην αρχή.
Το πρόσωπο του εισαγγελέα έχει, επίσης, εξαιρετική σημασία, αφού εμπλεκόμενο πρόσωπο στη δίκη της Βουλγαρίας είχε απευθυνθεί στον ίδιο εισαγγελέα που τότε υπηρετούσε στις Σέρρες. Ο ίδιος τοποθετήθηκε, προφανώς όχι τυχαία, στη δίκη για την τύχη του Άλεξ στη Θεσσαλονίκη πολλά χρόνια μετά και προφανώς όχι τυχαία άφησε ανοιχτό και το ενδεχόμενο να ζει σήμερα ή πάντως να μην έχει την τύχη που προώθησε με τα παιδικά παραμύθια η παρέα της Βέροιας και, μεταξύ αυτών, και η Αγγελική Νικολούλη… Σημαντικό είναι επίσης ότι στα «χαρτιά» αυτά από τη Βουλγαρία γίνεται αναφορά σε απαγωγές παιδιών για υιοθεσία, αλλά και για εμπορία οργάνων. Η σημασία της αναφοράς υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι ο Άλεξ εξαφανίστηκε στη Βέροια κάτω από συνθήκες που δείχνουν απαγωγή και όχι δολοφονία. Δηλαδή, ουδείς είδε κυνηγητό στην κεντρική λεωφόρο και στο Δημαρχείο από παιδιά, ουδείς από το απέναντι μπαρ είδε το παραμικρό, δεν βρέθηκε ούτε μια κηλίδα αίμα, δεν βρέθηκε ούτε τρίχα από τα μαλλιά του ή το μπουφάν του.
Αυτό προφανώς εξηγείται από το ότι δεν υπήρξε τίποτε από αυτά. Αντίθετα, στη δικογραφία του Άλεξ υπάρχουν αναφορές σε επιθέσεις και εναντίον άλλων δύο παιδιών της ίδιας ηλικίας. Η Βέροια απέχει ελάχιστα από τα Γιαννιτσά, όπου υπήρχε «κλινική» στην οποία –σύμφωνα με καταγγελίες– γινόταν αφαίρεση οργάνων από παιδιά. Ο ιδιοκτήτης της λίγο μετά τον ορισμό εφέτη ανακριτή για την τύχη του Άλεξ… πέθανε!
Όλα αυτά τα υποστήριζε για μεγάλο διάστημα και μετά τον ορισμό εφέτη ανακριτή η μητέρα του Άλεξ, η οποία δεν ήθελε να ακούει λέξη από τη «θεωρία» της Αγγελικής Νικολούλη ότι ο Άλεξ δολοφονήθηκε από τα παιδιά, θεωρία ούτως ή άλλως αστεία και αστήρικτη από τα γεγονότα. Μάλιστα, ο τότε συνήγορός της, κ. Ιερόπουλος, μας είχε ρωτήσει αν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε σε γειτονική χώρα να βρούμε τον… ζωντανό Άλεξ. Αστειευόταν; Ούτε στιγμή δεν το πιστέψαμε αυτό. Περιέργως, λίγο μετά, η Νατέλα άλλαξε τη στάση της, υιοθέτησε πλήρως τη θεωρία Νικολούλη, «άδειασε» την τεχνική της σύμβουλο καθηγήτρια Ψυχολογίας, Χριστίνα Αντωνοπούλου, και η κατάληξη είναι η παραπομπή της τώρα με βούλευμα με το οποίο δικαιώνεται η κ. Αντωνοπούλου. Διαβάστε το στη διπλανή σελίδα και θα σχηματίσετε άποψη σε πρώτη φάση, αφού η έρευνα για την τύχη του Άλεξ θα συνεχιστεί.
Εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι στη δικογραφία της Βουλγαρίας υπάρχουν ορισμένα «χαρτιά» που μπορεί να είναι χαρτιά μιας μπανανίας, αλλά μπορεί και να έχουν αξία. Σε ένα από αυτά γίνεται σαφής αναφορά σε προετοιμασία απαγωγής του Άλεξ από το 2004, δηλαδή δυο χρόνια νωρίτερα από την απαγωγή του, τον Φλεβάρη του 2006. Αυτά τα έγγραφα αποκτούν εξαιρετική σημασία από τη θέση που είχε πάρει στην τελική του κρίση ο εισαγγελέας Καραμολέγκος. Δηλαδή, τη φράση που βάζουμε στην αρχή και από την οποία προκύπτει ότι ο εισαγγελέας δεν δέχεται ότι ο Άλεξ έχει πεθάνει. Το συμπέρασμά του αυτό είχε καταγραφεί τότε και στα ΜΜΕ της Βέροιας, όπως αυτό του Δημ. Καρολίδη που σημειώνουμε στην αρχή.
Το πρόσωπο του εισαγγελέα έχει, επίσης, εξαιρετική σημασία, αφού εμπλεκόμενο πρόσωπο στη δίκη της Βουλγαρίας είχε απευθυνθεί στον ίδιο εισαγγελέα που τότε υπηρετούσε στις Σέρρες. Ο ίδιος τοποθετήθηκε, προφανώς όχι τυχαία, στη δίκη για την τύχη του Άλεξ στη Θεσσαλονίκη πολλά χρόνια μετά και προφανώς όχι τυχαία άφησε ανοιχτό και το ενδεχόμενο να ζει σήμερα ή πάντως να μην έχει την τύχη που προώθησε με τα παιδικά παραμύθια η παρέα της Βέροιας και, μεταξύ αυτών, και η Αγγελική Νικολούλη… Σημαντικό είναι επίσης ότι στα «χαρτιά» αυτά από τη Βουλγαρία γίνεται αναφορά σε απαγωγές παιδιών για υιοθεσία, αλλά και για εμπορία οργάνων. Η σημασία της αναφοράς υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι ο Άλεξ εξαφανίστηκε στη Βέροια κάτω από συνθήκες που δείχνουν απαγωγή και όχι δολοφονία. Δηλαδή, ουδείς είδε κυνηγητό στην κεντρική λεωφόρο και στο Δημαρχείο από παιδιά, ουδείς από το απέναντι μπαρ είδε το παραμικρό, δεν βρέθηκε ούτε μια κηλίδα αίμα, δεν βρέθηκε ούτε τρίχα από τα μαλλιά του ή το μπουφάν του.
Αυτό προφανώς εξηγείται από το ότι δεν υπήρξε τίποτε από αυτά. Αντίθετα, στη δικογραφία του Άλεξ υπάρχουν αναφορές σε επιθέσεις και εναντίον άλλων δύο παιδιών της ίδιας ηλικίας. Η Βέροια απέχει ελάχιστα από τα Γιαννιτσά, όπου υπήρχε «κλινική» στην οποία –σύμφωνα με καταγγελίες– γινόταν αφαίρεση οργάνων από παιδιά. Ο ιδιοκτήτης της λίγο μετά τον ορισμό εφέτη ανακριτή για την τύχη του Άλεξ… πέθανε!
Όλα αυτά τα υποστήριζε για μεγάλο διάστημα και μετά τον ορισμό εφέτη ανακριτή η μητέρα του Άλεξ, η οποία δεν ήθελε να ακούει λέξη από τη «θεωρία» της Αγγελικής Νικολούλη ότι ο Άλεξ δολοφονήθηκε από τα παιδιά, θεωρία ούτως ή άλλως αστεία και αστήρικτη από τα γεγονότα. Μάλιστα, ο τότε συνήγορός της, κ. Ιερόπουλος, μας είχε ρωτήσει αν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε σε γειτονική χώρα να βρούμε τον… ζωντανό Άλεξ. Αστειευόταν; Ούτε στιγμή δεν το πιστέψαμε αυτό. Περιέργως, λίγο μετά, η Νατέλα άλλαξε τη στάση της, υιοθέτησε πλήρως τη θεωρία Νικολούλη, «άδειασε» την τεχνική της σύμβουλο καθηγήτρια Ψυχολογίας, Χριστίνα Αντωνοπούλου, και η κατάληξη είναι η παραπομπή της τώρα με βούλευμα με το οποίο δικαιώνεται η κ. Αντωνοπούλου. Διαβάστε το στη διπλανή σελίδα και θα σχηματίσετε άποψη σε πρώτη φάση, αφού η έρευνα για την τύχη του Άλεξ θα συνεχιστεί.
«[...] β. ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης τους: 1) Λάζαρο Μαντρατζή του Ιωάννη, δικηγόρο και κάτοικο Βέροιας και 2) Νατέλα Ιτσουαΐντσε του Πλάτωνος, κάτοικο Βέροιας, προκειμένου να δικαστούν ως υπαίτιοι του ότι:
1. Η δεύτερη κατηγορουμένη, Νατέλα Ιτσουαΐντσε του Πλάτωνος, στη Βέροια, την 13-11-2008, εξεταζόμενη ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον αρχής αρμόδιας να ενεργεί ένορκη εξέταση, κατέθεσε εν γνώσει της ψέματα και συγκεκριμένα, στα πλαίσια εκδίκασης αγωγής αποζημιώσεως από αδικοπραξία με ενάγοντα τον πρώτο κατηγορούμενο, εναγομένη την νυν εγκαλούσα Χριστίνα Αντωνοπούλου του Χαραλάμπους και αίτημα την καταβολή αποζημίωσης 500.000 ευρώ λόγω του βιβλίου που εξέδωσε η τελευταία με τον τίτλο “ΑΛΕΞ, η ιστορία μιας εξαφάνισης”, η οποία κατατέθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Βέροιας με αριθ. κατάθεσης 2378/ΤΟ/190/2008, εξεταζόμενη ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον της Ειρηνοδίκη Βέροιας μετά από αίτηση του πρώτου κατηγορουμένου και ύστερα από νόμιμη κλήτευση της νυν εγκαλούσας, κατέθεσε στην υπ’ αριθ. 1346/2008 βεβαίωση τα εξής: “… Μάλιστα μου ανέφερε (δηλ. η εγκαλούσα) σαν αρχηγό του κυκλώματος παιδεραστών τον δικηγόρο Λάζαρο Μαντρατζή, χωρίς ωστόσο να επικαλείται κάποιο στοιχείο που αποδείκνυε κάτι τέτοιο. Η κυρία Αντωνοπούλου μου ανέφερε ότι ο στενός συνεργάτης της, δημοσιογράφος της εφημερίδας “ESPRESSO” Στέφανος Χίος, αναφερόταν στο όνομα του κ. Μαντρατζή και μάλιστα στο φύλλο της 17ης Σεπτεμβρίου 2006 και στη σελίδα 31, η εφημερίδα του, κάτω από τον υπέρτιτλο “ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ” δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο “Ο ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ, Ο ΦΙΛΗΣΥΧΟΣ ΠΡΟΠΑΤΖΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ”… Την ρώτησα τι αποδεικτικά στοιχεία είχε γι’ αυτά που αναφερόταν στο δημοσίευμα και μου απάντησε αόριστα, με τρόπο όμως που έδειχνε ότι γνώριζε πολλά πράγματα που δεν έπρεπε να αποκαλύψει ακόμα ούτε και σ’ εμένα. Ρώτησα στη Βέροια να μάθω στοιχεία για τον κ. Μαντρατζή, χωρίς ωστόσο να πληροφορηθώ τίποτε που να δικαιολογεί τις απόψεις της κ. Αντωνοπούλου και της “ESPRESSO”… Βλέποντας ότι υπήρχε επίσημη αναφορά στην εφημερίδα στο όνομα του κ. Μαντρατζή και πιεζόμενη ψυχολογικά από την κ. Αντωνοπούλου, η οποία επέμενε να αναφερθώ στο όνομά του στην κατάθεσή μου ενώπιον του ειδικού εφέτη – ανακριτή, διότι μου έλεγε ότι διαφορετικά θα είμαι υπεύθυνη για το αδιέξοδο στο οποίο είχαν περιέλθει οι έρευνες για την αποκάλυψη της αλήθειας, πείστηκα να αναφέρω το όνομά του στην κατάθεση που έδωσα στις 5-10-2006 στον ειδικό εφέτη-ανακριτή κ. Μιχαλάκη Γεωργίου, κατονομάζοντάς τον σαν παιδεραστή, αλλά και εκεί εξήγησα ότι η μόνη πληροφόρησή μου γι’ αυτό ήταν η εφημερίδα “ESPRESSO” και η κ. Αντωνοπούλου…”. Τα παραπάνω είναι ψευδή, καθώς η κατηγορουμένη στην επικαλούμενη ως άνω από 5-10-2006 κατάθεσή της (σελίδα 4) ενώπιον του Εφέτη – Ειδικού Ανακριτή κατέθεσε αυτολεξεί τα εξής: “…Επίσης, έχω διαβάσει στην εφημερίδα “Εσπρέσο” ότι και ο δικηγόρος Μαντρατζής είχε στο παρελθόν σεξουαλικές σχέσεις με παιδιά. Το παραπάνω το πληροφορήθηκα από την ως άνω εφημερίδα και από τρίτους προφορικά, δεν μπορώ να σας αναφέρω ονόματα. Το ιστορικό των παραπάνω αναφερομένων προσώπων δεν μπορώ να το συνδέσω με την εξαφάνιση του γιου μου…”.
2. Ο πρώτος κατηγορούμενος, Λάζαρος Μαντρατζής του Ιωάννη, στη Βέροια, την 13-11-2008, από πρόθεση προκάλεσε σε άλλον την απόφαση να τελέσει την άδικη πράξη που αυτός τέλεσε και συγκεκριμένα, ενεργώντας με πειθώ και φορτικότητα, προκάλεσε στην δεύτερη κατηγορουμένη, Νατέλα Ιτσουαΐντσε του Πλάτωνος, την απόφαση να τελέσει την άδικη πράξη της ψευδορκίας μάρτυρα, ήτοι να καταθέσει ενόρκως σε βάρος της εγκαλούσας Χριστίνας Αντωνοπούλου του Χαραλάμπους, όπου και όσα στο στοιχείο Β1 του παρόντος αναφέρονται, εν γνώσει του ότι αυτά είναι ψευδή, αποσκοπώντας να αντικρούσει τους ισχυρισμούς της ανωτέρω εγκαλούσας και να επιτύχει την ευνοϊκή γι’ αυτόν έκβαση της δίκης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Βέροιας, προς απόδειξη της με αριθ. κατάθεσης 2378/ΤΠ/190/2008 αγωγής του κατά της παραπάνω εγκαλούσας.
Γ. ΑΠΑΛΛΑΣΣΕΙ την εγκαλούσα Χριστίνα Αντωνοπούλου του Χαραλάμπους από τα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στη Βέροια την 13η Ιουνίου 2012 και εκδόθηκε στον ίδιο τόπο την 19η Σεπτεμβρίου 2012.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ»
1. Η δεύτερη κατηγορουμένη, Νατέλα Ιτσουαΐντσε του Πλάτωνος, στη Βέροια, την 13-11-2008, εξεταζόμενη ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον αρχής αρμόδιας να ενεργεί ένορκη εξέταση, κατέθεσε εν γνώσει της ψέματα και συγκεκριμένα, στα πλαίσια εκδίκασης αγωγής αποζημιώσεως από αδικοπραξία με ενάγοντα τον πρώτο κατηγορούμενο, εναγομένη την νυν εγκαλούσα Χριστίνα Αντωνοπούλου του Χαραλάμπους και αίτημα την καταβολή αποζημίωσης 500.000 ευρώ λόγω του βιβλίου που εξέδωσε η τελευταία με τον τίτλο “ΑΛΕΞ, η ιστορία μιας εξαφάνισης”, η οποία κατατέθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Βέροιας με αριθ. κατάθεσης 2378/ΤΟ/190/2008, εξεταζόμενη ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον της Ειρηνοδίκη Βέροιας μετά από αίτηση του πρώτου κατηγορουμένου και ύστερα από νόμιμη κλήτευση της νυν εγκαλούσας, κατέθεσε στην υπ’ αριθ. 1346/2008 βεβαίωση τα εξής: “… Μάλιστα μου ανέφερε (δηλ. η εγκαλούσα) σαν αρχηγό του κυκλώματος παιδεραστών τον δικηγόρο Λάζαρο Μαντρατζή, χωρίς ωστόσο να επικαλείται κάποιο στοιχείο που αποδείκνυε κάτι τέτοιο. Η κυρία Αντωνοπούλου μου ανέφερε ότι ο στενός συνεργάτης της, δημοσιογράφος της εφημερίδας “ESPRESSO” Στέφανος Χίος, αναφερόταν στο όνομα του κ. Μαντρατζή και μάλιστα στο φύλλο της 17ης Σεπτεμβρίου 2006 και στη σελίδα 31, η εφημερίδα του, κάτω από τον υπέρτιτλο “ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ” δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο “Ο ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ, Ο ΦΙΛΗΣΥΧΟΣ ΠΡΟΠΑΤΖΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ”… Την ρώτησα τι αποδεικτικά στοιχεία είχε γι’ αυτά που αναφερόταν στο δημοσίευμα και μου απάντησε αόριστα, με τρόπο όμως που έδειχνε ότι γνώριζε πολλά πράγματα που δεν έπρεπε να αποκαλύψει ακόμα ούτε και σ’ εμένα. Ρώτησα στη Βέροια να μάθω στοιχεία για τον κ. Μαντρατζή, χωρίς ωστόσο να πληροφορηθώ τίποτε που να δικαιολογεί τις απόψεις της κ. Αντωνοπούλου και της “ESPRESSO”… Βλέποντας ότι υπήρχε επίσημη αναφορά στην εφημερίδα στο όνομα του κ. Μαντρατζή και πιεζόμενη ψυχολογικά από την κ. Αντωνοπούλου, η οποία επέμενε να αναφερθώ στο όνομά του στην κατάθεσή μου ενώπιον του ειδικού εφέτη – ανακριτή, διότι μου έλεγε ότι διαφορετικά θα είμαι υπεύθυνη για το αδιέξοδο στο οποίο είχαν περιέλθει οι έρευνες για την αποκάλυψη της αλήθειας, πείστηκα να αναφέρω το όνομά του στην κατάθεση που έδωσα στις 5-10-2006 στον ειδικό εφέτη-ανακριτή κ. Μιχαλάκη Γεωργίου, κατονομάζοντάς τον σαν παιδεραστή, αλλά και εκεί εξήγησα ότι η μόνη πληροφόρησή μου γι’ αυτό ήταν η εφημερίδα “ESPRESSO” και η κ. Αντωνοπούλου…”. Τα παραπάνω είναι ψευδή, καθώς η κατηγορουμένη στην επικαλούμενη ως άνω από 5-10-2006 κατάθεσή της (σελίδα 4) ενώπιον του Εφέτη – Ειδικού Ανακριτή κατέθεσε αυτολεξεί τα εξής: “…Επίσης, έχω διαβάσει στην εφημερίδα “Εσπρέσο” ότι και ο δικηγόρος Μαντρατζής είχε στο παρελθόν σεξουαλικές σχέσεις με παιδιά. Το παραπάνω το πληροφορήθηκα από την ως άνω εφημερίδα και από τρίτους προφορικά, δεν μπορώ να σας αναφέρω ονόματα. Το ιστορικό των παραπάνω αναφερομένων προσώπων δεν μπορώ να το συνδέσω με την εξαφάνιση του γιου μου…”.
2. Ο πρώτος κατηγορούμενος, Λάζαρος Μαντρατζής του Ιωάννη, στη Βέροια, την 13-11-2008, από πρόθεση προκάλεσε σε άλλον την απόφαση να τελέσει την άδικη πράξη που αυτός τέλεσε και συγκεκριμένα, ενεργώντας με πειθώ και φορτικότητα, προκάλεσε στην δεύτερη κατηγορουμένη, Νατέλα Ιτσουαΐντσε του Πλάτωνος, την απόφαση να τελέσει την άδικη πράξη της ψευδορκίας μάρτυρα, ήτοι να καταθέσει ενόρκως σε βάρος της εγκαλούσας Χριστίνας Αντωνοπούλου του Χαραλάμπους, όπου και όσα στο στοιχείο Β1 του παρόντος αναφέρονται, εν γνώσει του ότι αυτά είναι ψευδή, αποσκοπώντας να αντικρούσει τους ισχυρισμούς της ανωτέρω εγκαλούσας και να επιτύχει την ευνοϊκή γι’ αυτόν έκβαση της δίκης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Βέροιας, προς απόδειξη της με αριθ. κατάθεσης 2378/ΤΠ/190/2008 αγωγής του κατά της παραπάνω εγκαλούσας.
Γ. ΑΠΑΛΛΑΣΣΕΙ την εγκαλούσα Χριστίνα Αντωνοπούλου του Χαραλάμπους από τα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στη Βέροια την 13η Ιουνίου 2012 και εκδόθηκε στον ίδιο τόπο την 19η Σεπτεμβρίου 2012.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ»
Φυσικά δεν ισχυριζόμαστε ότι η Νατέλα είναι ένοχη. Και μόνο, όμως, η παραπομπή της σε δίκη είναι μια νέα συγκλονιστική τροπή στην πολύκροτη υπόθεση. Νέα συγκλονιστικά στοιχεία είναι και αυτά της Βουλγαρίας, τα οποία συνδυάζονται με υποθέσεις εμπορίας παιδιών στις οποίες ενεπλάκησαν στο παρελθόν πρόσωπα υπεράνω υποψίας, όπως ο δικηγόρος σύμβουλος υπουργού, του οποίου το όνομα αναφέρεται και σε αυτήν τη φάση. Όλα αυτά τα σκοτεινά στοιχεία αφήνουν κάθε ενδεχόμενο ανοιχτό για τον Άλεξ και την τύχη του. Ή, μήπως, όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου