Μια παράδοση πολλών χρόνων
Μεγάλη Πέμπτη και τα περισσότερα νοικοκυριά γέμισαν πιατέλες με κόκκινα αβγά: Μια διαδικασία συνώνυμη της παράδοσης του Πάσχα στα Βαλκάνια...
Τα αβγά γενικότερα, ως σύμβολο γέννησης της ζωής έχουν αποτελέσει την αφετηρία για δεκάδες - αν όχι εκατοντάδες μύθους - από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα. Σε ό,τι αφορά τα κόκκινα αβγά, η χριστιανική παράδοση τα θέλει να τοποθετήθηκαν από τη μητέρα του εσταυρωμένου Ιησού στα πόδια του και να βάφτηκαν με το αίμα που έτρεχε από τις πληγές του. Αυτή είναι και η πλέον κυρίαρχη δοξασία που επικρατεί στη Ρουμανία, τη Σερβία, την Κροατία και γενικότερα στα Βαλκάνια.
Μάλιστα, στη Ρουμανία είθισται οι νοικοκυρές να παίρνουν ένα από τα βαμμένα αβγά στην εκκλησία για να το διαβάσει ο Παπάς μαζί με τα Δώδεκα Ευαγγέλια. Συνήθως αυτό το αβγό είναι και το πρώτο που βάφτηκε.
Με το πέρας της λειτουργίας, θάβουν το αβγό στο αμπέλι τους προκειμένου να τους προστατεύσει ο Θεός από χαλαζοθύελλες και να έχουν καλή σοδειά. Στη λαϊκή συνείδηση, ένα αβγό που έχει διαβαστεί στην Εκκλησία τη Μεγάλη Πέμπτη, μπορεί να αντέξει χωρίς να χαλάσει ολόκληρη τη χρονιά.
Μια άλλη παράδοση των Χριστιανών θέλει μια γυναίκα να περπατούσε στο δρόμο, λίγες ώρες μετά τη Σταύρωση του Ιησού, κρατώντας ένα καλάθι με αβγά. Της είπαν ότι ο Χριστός αναστήθηκε. Κι εκείνη απάντησε ότι μόνον εάν τα αβγά κοκκινίσουν θα το πιστέψει. Λίγα λεπτά αργότερα τα αβγά κοκκίνισαν.
Στη χώρα μας, υπάρχουν πολλοί τρόπο βαψίματος των αβγών, πέραν των σύγχρονων μεθόδων παρασκευής τους με τις βιομηχανοποιημένες βαφές. Ανεξαρτήτως της διαδικασίας που θα ακολουθήσει η νοικοκυρά, κοινός παρονομαστής σε κάθε διαδικασία βαψίματος είναι το ξύδι. Όλα τα νοικοκυριά χρησιμοποιούν ξύδι, γιατί σύμφωνα με την παράδοση, ξύδι ήπιε και ο Χριστός, όταν σταυρώθηκε.
Σε πολλά χωριά της Ελλάδος μάλιστα, χρησιμοποιούνται οικολογικές βαφές, μη τοξικές, ούτως ώστε τα αβγά να βαφτούν με όσο το δυνατόν πιο φυσικό τρόπο. Μερικές από τις βαφές που κυριαρχούν μέχρι και σήμερα αποτελούνται από εκχυλίσματα φυτών, όπως η τσουκνίδα, για πράσινα αβγά. Για τα κλασικά κόκκινα, χρησιμοποιούνται παντζάρια, ή φύλλα τριανταφυλλιάς. Εξαιρετικά διαδεδομένος τρόπος βαφής είναι και τα κρεμμυδότσουφλα.
Της διαδικασίας του βαψίματος των αβγών, ακολουθεί το τσούγκρισμά τους, σήμα κατατεθέν του πασχαλινού τραπεζιού και μήνυμα της Ανάστασης του Θεανθρώπου.
Τα αβγά γενικότερα, ως σύμβολο γέννησης της ζωής έχουν αποτελέσει την αφετηρία για δεκάδες - αν όχι εκατοντάδες μύθους - από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα. Σε ό,τι αφορά τα κόκκινα αβγά, η χριστιανική παράδοση τα θέλει να τοποθετήθηκαν από τη μητέρα του εσταυρωμένου Ιησού στα πόδια του και να βάφτηκαν με το αίμα που έτρεχε από τις πληγές του. Αυτή είναι και η πλέον κυρίαρχη δοξασία που επικρατεί στη Ρουμανία, τη Σερβία, την Κροατία και γενικότερα στα Βαλκάνια.
Μάλιστα, στη Ρουμανία είθισται οι νοικοκυρές να παίρνουν ένα από τα βαμμένα αβγά στην εκκλησία για να το διαβάσει ο Παπάς μαζί με τα Δώδεκα Ευαγγέλια. Συνήθως αυτό το αβγό είναι και το πρώτο που βάφτηκε.
Με το πέρας της λειτουργίας, θάβουν το αβγό στο αμπέλι τους προκειμένου να τους προστατεύσει ο Θεός από χαλαζοθύελλες και να έχουν καλή σοδειά. Στη λαϊκή συνείδηση, ένα αβγό που έχει διαβαστεί στην Εκκλησία τη Μεγάλη Πέμπτη, μπορεί να αντέξει χωρίς να χαλάσει ολόκληρη τη χρονιά.
Μια άλλη παράδοση των Χριστιανών θέλει μια γυναίκα να περπατούσε στο δρόμο, λίγες ώρες μετά τη Σταύρωση του Ιησού, κρατώντας ένα καλάθι με αβγά. Της είπαν ότι ο Χριστός αναστήθηκε. Κι εκείνη απάντησε ότι μόνον εάν τα αβγά κοκκινίσουν θα το πιστέψει. Λίγα λεπτά αργότερα τα αβγά κοκκίνισαν.
Στη χώρα μας, υπάρχουν πολλοί τρόπο βαψίματος των αβγών, πέραν των σύγχρονων μεθόδων παρασκευής τους με τις βιομηχανοποιημένες βαφές. Ανεξαρτήτως της διαδικασίας που θα ακολουθήσει η νοικοκυρά, κοινός παρονομαστής σε κάθε διαδικασία βαψίματος είναι το ξύδι. Όλα τα νοικοκυριά χρησιμοποιούν ξύδι, γιατί σύμφωνα με την παράδοση, ξύδι ήπιε και ο Χριστός, όταν σταυρώθηκε.
Σε πολλά χωριά της Ελλάδος μάλιστα, χρησιμοποιούνται οικολογικές βαφές, μη τοξικές, ούτως ώστε τα αβγά να βαφτούν με όσο το δυνατόν πιο φυσικό τρόπο. Μερικές από τις βαφές που κυριαρχούν μέχρι και σήμερα αποτελούνται από εκχυλίσματα φυτών, όπως η τσουκνίδα, για πράσινα αβγά. Για τα κλασικά κόκκινα, χρησιμοποιούνται παντζάρια, ή φύλλα τριανταφυλλιάς. Εξαιρετικά διαδεδομένος τρόπος βαφής είναι και τα κρεμμυδότσουφλα.
Της διαδικασίας του βαψίματος των αβγών, ακολουθεί το τσούγκρισμά τους, σήμα κατατεθέν του πασχαλινού τραπεζιού και μήνυμα της Ανάστασης του Θεανθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου