Μαθαίνω ότι παντρεύτηκα στη Νέα Υόρκη... Μεγαλεία!

Με μια οργισμένη ανάρτηση του στο Facebook απαντά ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης στα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών που αναφέρονταν στην προσωπική του ζωή.

Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος σχολιάζει πως «ενώ δεν αναφέρονται ονόματα, γίνονται περιγραφές με αμφίσημο τρόπο και από δίπλα αναλαμβάνουν εργασία μπλογκς και πλήθος «περίεργων» για τους οποίους είναι και αυτό μια κάποια ενασχόληση».

Ο κ. Σακελλαρίδης με ανάρτηση του στο Facebook τονίζει: «O viral κιτρινισμός με ενοχλεί πιο πολύ για τους γύρω μου» προσθέτοντας πως «Δεν έχω ανάγκη να αποδείξω τίποτα σε κανέναν και καμία -αναφορικά με την προσωπική μου ζωή- και για αυτό δεν μπαίνω στην ουσία των “κίτρινων” δημοσιευμάτων».

«Δεν ανέχομαι όμως τη στοχοποίηση. Και περισσότερο όταν γίνεται με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να εξάπτει τα ένστικτα του «φιλοθεάμονος κοινού». Βορά στα θηρία της αρένας δεν έγινα και ούτε θα γίνω προς τέρψη όσων επικροτούν και όσων αποδοκιμάζουν. Όμως αλήθεια ποια είναι τα όρια κάποιων και μέχρι πού μπορούν να φτάσουν; Δεν θεωρώ ότι ο Τύπος πρέπει να αντιμετωπίζεται με αγωγές, αφού η βιομηχανία αγωγών είναι πλήγμα στην ελευθεροτυπία. Όμως ο επινοημένος κιτρινισμός δεν είναι δημοσιογραφία, οπότε ενίοτε τα όρια μπορεί να τα θέτει και η δικαιοσύνη», καταλήγει.

Αναλυτικά η ανάρτηση του:

Αντιλαμβάνομαι οτι υπάρχουν πολυ πιο σοβαρά θέματα που απασχολούν τον κόσμο, όμως υπάρχουν φορές που διαβάζεις πράγματα για τον εαυτό σου και ενώ στην αρχή γελάς, μετά αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι πάει στραβά. Ενώ έχω επιλέξει να παραιτηθώ απο βουλευτής και να μην βγαίνω στα ΜΜΕ, διαβάζω ότι δουλεύω στο Λονδίνο, ότι κανω παρέα με ανθρώπους που δεν έχω γνωρίσει ποτέ και μία σειρά από άλλα μυθεύματα. Έπειτα βέβαια μαθαίνω οτι παντρεύομαι στη Νεα Υόρκη. Μεγαλεία! Και ενώ δεν αναφέρονται ονόματα, γίνονται περιγραφές με αμφίσημο τρόπο και από δίπλα αναλαμβάνουν εργασία μπλογκς και πλήθος «περίεργων» για τους οποίους είναι και αυτό μια κάποια ενασχόληση.

O viral κιτρινισμός με ενοχλεί πιο πολύ για τους γύρω μου. Ακομα και για αυτούς τους ανθρώπους που δεν έχω συναντήσει ποτέ μου. Δεν εχω ανάγκη να αποδείξω τπίοτα σε κανέναν και καμία -αναφορικά με την προσωπική μου ζωή- και για αυτό δεν μπαίνω στην ουσία των “κίτρινων” δημοσιευμάτων.

Δεν ανέχομαι όμως τη στοχοποίηση. Και περισσότερο όταν γίνεται με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να εξάπτει τα ένστικτα του «φιλοθεάμονος κοινού». Βορά στα θηρία της αρένας δεν έγινα και ούτε θα γίνω προς τέρψη όσων επικροτούν και όσων αποδοκιμάζουν. Όμως αλήθεια ποια είναι τα όρια κάποιων και μέχρι πού μπορούν να φτάσουν; Δεν θεωρώ ότι ο Τύπος πρέπει να αντιμετωπίζεται με αγωγές, αφού η βιομηχανία αγωγών είναι πλήγμα στην ελευθεροτυπία. Όμως ο επινοημένος κιτρινισμός δεν είναι δημοσιογραφία, οπότε ενίοτε τα όρια μπορεί να τα θέτει και η δικαιοσύνη.