ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΡΙΣ ΚΟΥΡΤΖΙΔΗΣ
Με τον Μίτσελ, ο Φετφατζίδης πρόκειται να πάρει κι άλλες, πιο «καθαρές» και «έντιμες» ευκαιρίες…
Εν τούτοις, το θέμα είναι ότι επιτέλους κι αυτός πρέπει να τις αρπάξει απ’ τα μαλλιά! Να τις αξιοποιήσει! Πλέον, δεν είναι παιδάκι... Φέτος θα γίνει 23 χρονών, που σημαίνει ότι σ’ αυτή την ηλικία δεν μπορούμε πια να λέμε ότι είναι απλώς ένα ταλέντο. Ή θέλει, κάνει και μπορεί… Ή πάει άκλαφτος… Ο Μίτσελ είναι βέβαιο ότι θα του δώσει χρόνο συμμετοχής, αλλά και εκείνος με την σειρά του θα πρέπει να αποδείξει μέσα στο γήπεδο πως έχει θέση στην ενδεκάδα του νέου Ολυμπιακού. Είναι κρίμα να μείνει στάσιμος και να μην παρουσιάσει σπουδαία εξέλιξη. Τις δυνατότητες και τα προτερήματα τα έχει, αλλά έχει και μειονεκτήματα που πρέπει να περιορίσει αισθητά, αν δεν τα εξαλείψει. Γι’ αυτό χρειάζεται να δουλέψει και να βελτιωθεί σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού του, ώστε να γίνει καλύτερος. Και για να τα καταφέρει, χρειάζεται πάνω απ’ όλα να αποκτήσει σωστή νοοτροπία. Σ’ αυτό ασφαλώς έχει τις ευθύνες του και ο... Ολυμπιακός! Το καλοκαίρι λοιπόν είναι μπροστά, οπότε ιδού και η «Ρόδος» για τον Φετφατζίδη και τον Ολυμπιακό… Ας δούμε κι εμείς επιτέλους το δικό τους πήδημα… ξανά!
Υπό ποιες προϋποθέσεις, όμως, θα μπορέσει να γίνει αυτό που όλοι, όπως και αυτός και η οικογένεια του και οι κολλητοί του φίλοι, οραματιστήκαμε ότι μπορεί να γίνει;;; Λόγω σωματοδομής (κατασκευής του σώματος του), στην προετοιμασία του προσεχούς καλοκαιριού, εκτιμώ πως πρέπει να αποκτήσει περισσότερη δύναμη, αλλά και εκτόπισμα. Πρέπει να αποκτήσει νευρώδη τρόπο παιχνιδιού (εδικά στα πρώτα 10 - 15 μέτρα του) και πίστη/τσαμπουκά, είτε όταν έχει την μπάλα, είτε όταν κινείται χωρίς αυτήν. Είτε όταν επιτίθεται η ομάδα, είτε όταν αμύνεται, ειδικά από ψηλά στην περιοχή του αντιπάλου. Αλλά και όταν έχει το τόπι στα πόδια του, επιτέλους ας μην βάζει πάντα το κεφάλι κάτω, αρχίζοντας τις ντρίμπλες… Ας του δείξει κάποιος, ας του μάθει ο Μίτσελ, κι ο ίδιος ας δουλέψει, στο που πρέπει να τοποθετείται, χωρίς να ξεχνιέται ή και να παρασύρεται με αποτέλεσμα τελικά να χάνεται μέσα στο γήπεδο… Πρέπει να αφήσει κατά μέρους τις περιττές ενέργειες και να αρχίσει να «σπάει» την μπάλα δεξιά και αριστερά, επιχειρώντας όμως πολύ περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο τις κάθετες πάσες.
Με λίγα λόγια, πρέπει να κοιτάξει την ουσία, αλλά χωρίς να χάσει την εκπληκτική φινέτσα που έχει στο παιχνίδι του. Όμως, συν των άλλων και πριν και πάνω απ’ όλα, ο Ολυμπιακός, ο Μίτσελ και ο ίδιος, πρέπει να επιλέξουν τη θέση που πρέπει και μπορεί να παίξει μεγάλη μπάλα. Η φυσική του θέση, κατά την ταπεινή γνώμη μου, που πάντα πίστευα και έλεγα, είναι ακριβώς στον άξονα, πίσω από τον σέντερ φορ. Ο «Φετφα» μέσα στο «κουτί» μπορεί να διαλύσει οποιαδήποτε άμυνα, αρκεί να αποκτήσει περισσότερη σπιρτάδα και δύναμη, αλλά και καλύτερη νοοτροπία, με επιλογές σωστές στο παιχνίδι του. Τον προτιμώ να επιχειρεί έξυπνες και φαντεζί μπαλιές (μικρές ή μεγάλες), κι ας μην του βγαίνουν πάντα, παρά να ξεκινάει ντρίπλες και τελικά να χάνει την μπάλα ή να πέφτει κάτω…
Μετά την αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε εκγύμνασή του, χωρίς περίεργες και βλακώδεις επιλογές «αμαρτωλών ουσιών», αλλά και γενικά αμέσως μετά την σωστή και εξαιρετικά κοπιαστική προετοιμασία του, πάνω στη βάση που σχετικά συντόμως ανέλυσα, είμαι βέβαιος ότι πρόκειται αμέσως να διακριθεί με τον Ολυμπιακό και την Εθνική ομάδα, παίζοντας μπάλα υψηλού επιπέδου, που δύσκολα θα τον κρατάς για να τον απολαμβάνεις συχνά εντός των συνόρων μας.
Όσο για τον Πίνο, πρέπει να μείνει στην ομάδα, τουλάχιστον μέχρι τον επόμενο Γενάρη, δίνοντας του ο πρόεδρος να καταλάβει -και ο Μίτσελ να του μάθει- ότι είναι αθλητής και μέλος μιας Θρυλικής οικογένειας, που είναι έτοιμη να τον αγαπήσει όσο λίγους αστέρες της, γιατί τον πιστεύει… Η μαγκιά μιας ομάδας, του ηγέτη προέδρου και του κόουτς της, είναι να κάνουν τα δύστροπα ταλέντα και τα «κακά παιδιά» να γίνονται Θρυλικά πρότυπα!
Και ο Πίνο ήταν και είναι ηλίου φαεινότερο ότι ήδη βρίσκεται , όσο αφορά στην ποιότητα του παιχνιδιού του, δύο σκάλες πάνω από οποιοδήποτε άλλον παίζει κατά ανάγκη φέτος αριστερά στον Ολυμπιακό - και φυσικά πιστεύω ότι μπορεί να γράψει Ιστορία. Γι’ αυτό αξίζει τον κόπο ο Βαγγέλης Μαρινάκης να παρακούσει και να παραβλέψει αυτούς που του εισηγούνται με τον έναν ή άλλο τρόπο να τον στείλει αδιάβαστο… Είναι πανέξυπνος άνθρωπος και σπουδαίος επιχειρηματίας, άρα μπορεί και να καταλάβει τι ακριβοδίκαια «παίζει» αυτή τη στιγμή στην ομάδα, ένθεν κακείθεν… Στα χέρια των Μαρινάκη και Μίτσελ είναι, να κερδίσουν κι αυτό το στοίχημα!
Γιατί δεν μπορώ να κατανοήσω, πώς είναι δυνατόν μέχρι χθες να ήταν υπό διωγμό ένα σπουδαίο ταλέντο, ένας μεγάλος παίκτης που σίγουρα θα αφήσει εποχή (κι αυτός) στον Πειραιά, ο οποίος ακούει στο όνομα Βλαχοδήμος! Όπως ξεκίνησε να γράφει (ειδικά) φέτος ο Κώστας Μήτρογλου και απ’ του χρόνου μπορούν και οι Ζαραδούκας και Τάτος.
Κι όλα αυτά τα γράφω, γιατί οι γνήσιοι Red Believers οφείλουμε να λέμε άδολες σκέψεις και πολύ μεγάλες (πικρές αλλά και γλυκές) αλήθειες(!!!), προς πάσα κατεύθυνση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου