ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ ΣΤΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΕΝΤΥΠΑ Η ΕΛΛΑΔΑ
"Η Ελλάδα περνάει θλίψη", είναι ο τίτλος που φιγουράρει στο άρθρο του βρετανικού περιοδικού Economist...
Η φωτογραφία που φιλοξενεί στο πρωτοσέλιδό του ο Economist παρουσιάζει την λέξη Greece με τα Ε, ως σύμβολα του ευρώ, να καταρρέουν. Στο κάτω μέρος του εξώφυλλου, τα Ε πέφτουν στον Παρθενώνα και ο τίτλος: "Οι συμφορές της Ελλάδας: Οι αγορές δεν είναι ο μόνος κίνδυνος του ευρώ. Κίνδυνος είναι και οι ψηφοφόροι."
Στο άρθρο επισημαίνεται για ακόμα μια φορά πως η απόφαση της 27ης Οκτωβρίου ήταν μάλλον αναποτελεσματική. "Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το ευρώ θα περάσει τη βάσανο της λαϊκής ετυμηγορίας. Αν δεν συνέλθουν οι ηγέτες της Ευρωζώνης, η 'συνάντηση' του ενιαίου νομίσματος με τη λαϊκή ετυμηγορία μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για το Ευρώ".
Σχετικά με την κίνηση του Παπανδρέου να προχωρήσει σε δημοψήφισμα αναφέρεται: " υπήρξε ο ίδιος ποιητής των δεινών του." Ενώ αναζητούσε τη στήριξη των Ελλήνων μέσω δημοψηφίσματος καταδικάστηκε από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ως ανόητος ή προδότης. Γιατί χάλασε την καλή δουλειά; Πώς τόλμησε να φέρει την καταστροφή στην Ευρωζώνη, όταν είχε εξασφαλίσει ένα πακέτο σωτηρίας για τη χώρα του-αυτόν τον αποδιοπομπαίο τράγο;", συνεχίζει το κατα τ' άλλα ειρωνικό άρθρο.
Παρόλα αυτά ο Economist θεωρεί ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν ήταν ο κακός που χάλασε τη Σύνοδο της G20, αλλά ο άνθρωπος που απλά κόμισε το κακό νέο. Δεν ευθύνεται για την αναποτελεσματικότητα των Καννών: Οι διαφορές μεταξύ της ιταλικής και γερμανικής κυβέρνησης για το χρέος ήταν ήδη τεράστιες πολύ πριν ο κ. Παπανδρέου ρίξει τη χειροβομβίδα. Αν το ευρώ είχε θωρακιστεί σωστά έναντι των προβληματικών ιταλικών (και άλλων) ομολόγων, τότε η ελληνική χρεοκοπία δεν θα απειλούσε να μολύνει όλη την Ευρωζώνη.
"Μέχρι ένα σημείο ο κ. Παπανδρέου δεν αξίζει να δέχεται κριτική που θέλησε δημοψήφισμα, αφού παρά το σημαντικό 'κούρεμα' του χρέους που έφερε η απόφαση, οι Έλληνες πάλι θα βρίσκονταν αντιμέτωποι με χρέος στο 120% του ΑΕΠ το 2020 και ασφαλώς όλα αυτά τα χρόνια θα ζούσαν με πολιτικές λιτότητας. Εδώ λοιπόν είναι το βασικό μήνυμα του Παπανδρέου: μέχρι σήμερα η κρίση στην Ευρωζώνη είχε να κάνει με την πίεση των αγορών. Όμως τα δημοσιονομικά μιας χώρας δεν ορίζονται μόνο από τις αγορές, αλλά δοκιμάζονται και από τις αντοχές των πολιτών να δεχθούν αυξήσεις στους φόρους και περαιτέρω περικοπές. Μια κυβέρνηση χάνει το πολιτικό της κεφάλαιο πολύ πριν ξεμείνει από αγαθά να φορολογήσει. Στο τέλος της ημέρας το 'δεν θα πληρώσω' είναι πολύ πιο σημαντικό από το 'δεν μπορώ να πληρώσω'".
Το περιοδικό αναφέρει πως όποια κι αν είναι η νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα, αυτή δεν θα κατευνάσει την οργή των Ελλήνων για τους πολιτικούς και σημειώνει πως θα ήταν καταστροφικό λάθος για την Ελλάδα να φύγει από την Ευρωζώνη.
Παράλληλα, ο Economist εκτιμά πως η Ελλάδα θα πρέπει να ξοδέψει με σοφία όσο πολιτικό κεφάλαιο ακόμα διαθέτει, δίνοντας έμφαση στην ανάπτυξη και στις διαρθρωτικές αλλαγές, πράγμα που η κυβέρνηση Παπανδρέου απέφυγε επιμελώς, στρεφόμενη στην εύκολη λύση της φορολόγησης.
"Οι ηγέτες της Ευρωζώνης ευθύνονται για την επιδείνωση της πολιτικής αστάθειας που επικρατεί στην Ελλάδα με την εμμονή τους στη λιτότητα". Για το περιοδικό, ο κ. Παπανδρέου έδειξε τελικά στην Ευρωζώνη τα αποτελέσματα του να είσαι πολύ αυστηρός έναντι των αδύναμων κρίκων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου