Ρεπορτάζ: Αλ.Καψύλης
(απο το: vima.gr)
Την ιδέα της υιοθέτησης ενός Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας που θα υποχρεώσει τις ευρωπαϊκές χώρες να συντονίσουν τις εθνικές τους πολιτικές σε θέματα όπως το φορολογικό, το μισθολογικό και το συνταξιοδοτικό - την ηλικία συνταξιοδότησης ακριβέστερα - θα προωθήσει η Ανγκελα Μέρκελ στη σύνοδο κορυφής της Παρασκευής...
Οπως σημειώνει σήμερα στην ιστοσελίδα του το Spiegel, στόχος του σχεδίου είναι η ισχυροποίηση του ευρώ.
Το γερμανικό περιοδικό σημειώνει ότι το σχέδιο σηματοδοτεί μιαν αλλαγή ευρωπαϊκής πολιτικής της γερμανίδας καγκελαρίου, που θα χαρακτηρίζεται από την ενεργητικότερη συμμετοχή του Βερολίνου στις ευρωπαϊκές εξελίξεις μέσω της ουσιαστικής επαναλειτουργίας του γαλλογερμανικού άξονα. Διότι το σχέδιο του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας θα... εισηγηθεί στους εταίρους της η Μέρκελ από κοινού με το γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί.
Η πρόταση για τη δημιουργία Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας δεν περιλαμβάνεται στην ημερήσια διάταξη της συνόδου κορυφής που θα γίνει την Παρασκευή στις Βρυξέλλες.
Το θέμα θα συζητηθεί «εμπιστευτικά και ατύπως κατά τη διάρκεια του κοινού γεύματος που θα παρατεθεί», όπως σημειώνει το Spiegel. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του περιοδικού, έχουν ήδη ενημερωθεί γι' αυτό από τη γερμανική Καγκελαρία μέσω e-mail (που είχε μάλιστα τον χαρακτηρισμό «υπερεπείγον») οι αρμόδιες υπηρεσίες των υπουργείων Εξωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών των κρατών-μελών της ΕΕ.
Το θέμα θα τεθεί επί τάπητος στην επόμενη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, στα τέλη Μαρτίου - αν και, σύμφωνα με το Spiegel, η Μέρκελ στο μεσοδιάστημα θα ζητήσει τη διεξαγωγή έκτακτης συνόδου κορυφής προκειμένου να ανταλλάξει απευθείας απόψεις με τους συναδέλφους της για το ζήτημα.
Διότι το επιθυμητό χρονοδιάγραμμα του Βερολίνου προβλέπει να ξεκινήσει εντός 12μήνου η εφαρμογή των κανόνων που θα συμφωνηθούν στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας.
Η ιδέα της υιοθέτησης ενός Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας εδράζεται στην ανάγκη προστασίας του ευρώ από τις κερδοσκοπικές επιθέσεις των αγορών που υφίσταται με αφορμή τα δημοσιονομικά προβλήματα που ταλανίζουν πολλές εθνικές κυβερνήσεις.
Στον πυρήνα του προβλήματος βρίσκεται, κατά το Βερολίνο, η διαφορά ανταγωνιστικότητας των διαφόρων οικονομιών της ευρωζώνης. «Οι υπερχρεωμένες χώρες έχουν ελάχιστες πιθανότητες να πληρώσουν τα χρέη τους μακροπρόθεσμα, αν δεν βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους και δεν πετύχουν υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης», σημειώνεται στο e-mail που εστάλη στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
«Για να ξεπεραστεί η δυσπιστία των επενδυτών και για να επιτευχθούν οι στόχοι του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης,
απαιτείται μια πιο στενή συνεργασία των δημοσιονομικών, οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών σε εθνικό επίπεδο... Κάθε χώρα πρέπει να σέβεται και να τηρεί τις καλύτερες πρακτικές που αποφασίζονται από κοινού, ώστε να βελτιωθούν οι επιδόσεις της ευρωζώνης στο σύνολό της», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
«Αντικειμενικοί στόχοι» και κυρώσεις
Για τον έλεγχο της προόδου κάθε κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας της, θα υιοθετηθούν «αντικειμενικοί στόχοι», που θα βασίζονται σε «επαληθεύσιμους δείκτες».
Αν οι στόχοι αυτοί επιτυγχάνονται ένας προς έναν, τότε οι χώρες της ζώνης του ευρώ θα επιτύχουν ορισμένα πολύ σημαντικά πράγματα, όπως «να μην υπάρχουν εφεξής τόσο μεγάλες αποκλίσεις στο μισθολογικό κόστος των κρατών-μελών ή να σταθεροποιηθεί μακροπρόθεσμα η χρηματοδότηση των συνταξιοδοτικών συστημάτων ή να πραγματοποιούνται στο μέλλον και σε βάθος χρόνου επαρκείς επενδύσεις στις χώρες».
Σύμφωνα με το έγγραφο της γερμανικής Καγκελαρίας, «το σημαντικό στην όλη διαδικασία είναι να τεθούν αντικειμενικοί στόχοι που θα βρίσκονται σε ευθεία σύνδεση με τα επιμέρους ζητήματα της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης και της σταθερής δημοσιονομικής πολιτικής».
Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι θα πρέπει σε εθνικό επίπεδο να υιοθετηθεί το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας εντός 12 μηνών. Αυτό σημαίνει ότι στο χρονικό αυτό διάστημα θα πρέπει οι εθνικές κυβερνήσεις να συμφωνήσουν «το συντομότερο δυνατόν» σε μια σειρά θεμάτων, όπως για παράδειγμα σε μια κοινώς αποδεκτή ηλικία συνταξιοδότησης. «Για να διασφαλιστεί ότι τα κράτη-μέλη θα τηρούν τις υποσχέσεις τους, δεν πρέπει να αποκλειστεί η καθιέρωση ενός συστήματος κυρώσεων», αναφέρει το Spiegel.
Κοινός εταιρικός φόρος 12,5%
Θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσουν αμοιβαίως οι εθνικές κυβερνήσεις τα εκπαιδευτικά και επαγγελματικά πιστοποιητικά που εκδίδονται σε κάθε κράτος-μελος. Σημαντική, σύμφωνα με το σχέδιο πρότασης της γερμανικής Καγκελαρίας, είναι η υιοθέτηση και εφαρμογή κοινού συντελεστή φορολόγησης σε... ιρλανδικά επίπεδα! «Για να αποφευχθεί η "φορολόγηση ευκαιρίας" αγαθών και υπηρεσιών σε κράτη-μέλη με χαμηλούς συντελεστές, όπως είναι η Ιρλανδία, προτείνεται η υιοθέτηση των χαμηλότερων δυνατών συντελεστών φορολόγησης», αναφέρεται στο έγγραφο.
Το Spiegel ευλόγως συμπεραίνει ότι προτείνεται η υιοθέτηση του συντελεστή 12,5% που ισχύει στην Ιρλανδία. Το περιοδικό σημειώνει ότι η υιοθέτηση κοινών φορολογικών συντελεστών αποτελεί μια πολύ δύσκολη υπόθεση για τα κράτη-μέλη και αναφέρει την πρόταση της γαλλίδας υπουργού Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ για την εφαρμογή μιας διαδικασίας διαιτησίας για τον σκοπό αυτό στην ευρωζώνη.
Το Spiegel αναφέρει επίσης ότι αντιδράσεις στο σχέδιο Μέρκελ θα υπάρξουν και στην Ευρώπη αλλά και στους κόλπους του κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας. Επισημαίνει επίσης ότι το σχέδιο για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητα δεν αντιμετωπίζει ένα καίριο πρόβλημα: «Δεν έχει καμία στρατηγική για το πώς θα ενισχυθούν οι πληγείσες από την κρίση ευρωπαϊκές τράπεζες».
Στο θέμα αυτό ισχύει, ενδεχομένως, η άποψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία έχει αφήσει τη δικαιοδοσία αυτή στα κράτη-μέλη. «Τα κράτη-μέλη θα εφαρμόσουν τα μέτρα που θεωρούν αναγκαία αποφασίζοντας είτε την ανακεφαλαιοποίηση είτε την αναδιάρθρωση είτε την εκκαθάριση μιας τράπεζας», αναφέρεται σε σχετική οδηγία της Κομισιόν.
Μια «νέα Μέρκελ»
Σε πολιτικό επίπεδο οι προτάσεις της καγκελαρίου θα συναντήσουν αντιδράσεις από τους φανατικούς οπαδούς της οικονομικής φιλελευθεροποίησης. Και επειδή το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της καγκελαρίου συνεργάζεται με το Κόμμα των Ελευθέρων Δημοκρατών, το Spiegel θεωρεί δεδομένες τις αντιδράσεις των κυβερνητικών εταίρων της Μέρκελ. Ηδη ο Χριστιανοδημοκράτης υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει συζητήσει το θέμα με τους φιλελεύθερους αντικαγκελάριο Γκίντο Βεστερβέλε και υπουργό Οικονομίας Ράινερ Μπρίντερλε. «Οι δύο άνδρες εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους στον Σόιμπλε», αναφέρει το Spiegel.
Εν πάση περιπτώσει, η πρωτοβουλία Μέρκελ σηματοδοτεί δύο μείζονες πολιτικές εξελίξεις. Πρώτον την εγκατάλειψη από το Βερολίνο μιας πολιτικής εσωστρέφειας, που εμπόδιζε έως τώρα την καγκελάριο να αντιμετωπίσει την κρίση του ευρώ - εδώ θα πρέπει να θυμίσουμε ότι το «μότο» της Μέρκελ το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι «θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να στηρίξουμε το ευρώ». Το Spiegel αναφέρει την παλαιότερη ρήση της ότι «δεν πρόκειται να σώσουμε τις ιρλανδικές τράπεζες με χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων», ενώ υπενθυμίζει την αναποφασιστικότητα και τους δισταγμούς της γερμανίδας καγκελαρίου στην περίπτωση της χορήγησης δανειακής βοήθειας στην Ελλάδα και στη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού Ταμείου αρωγής των υπερχρεωμένων κρατών.
Δεύτερη μείζων πολιτική εξέλιξη, που σηματοδοτεί η πρωτοβουλία Μέρκελ, είναι η επαναλειτουργία σε ουσιαστική βάση του γαλλογερμανικού άξονα. Το Spiegel θεωρεί ότι αυτό που έχει εν τέλει στο μυαλό της η Μέρκελ είναι η αναβίωση της παλιάς ιδέας για μια «Ευρώπη δύο ταχυτήτων». Με τη Γερμανία και τη Γαλλία στην πρώτη, τη «γρήγορη ταχύτητα», που όμως θα δίνουν το ρυθμό της κούρσας και στους πιο... αργούς και καθυστερημένους.
Εν πάση περιπτώσει, μια ειδοποιός αλλαγή στην ευρωπαϊκή πολιτική της Μέρκελ που διαφαίνεται από την πρωτοβουλία δημιουργίας ενός Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας (το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, μάλλον θα αντικαταστήσει προϊόντος του χρόνου το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης), είναι η αποδοχή της Γαλλίας ως ισότιμης εταίρου στο παιχνίδι της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης. Μπροστά στον... κίνδυνο να έχει για συνομιλητή και συνεργάτη τον Ζοζέ Μπαρόζο, η Μέρκελ αποφασίζει να πέσει κυριολεκτικά στην αγκαλιά του Σαρκοζί. Διότι δεν χωρεί αμφιβολία ότι το Βερολίνο εμπιστεύεται πολύ περισσότερο το Παρίσι από όσο εμπιστεύεται τις Βρυξέλλες.
«Ο Σαρκοζί είναι ο πιο σημαντικός συνεργάτης της Μέρκελ σε ό,τι αφορά την προώθηση της ιδέας δημιουργίας ενός Συμφώνου Σταθερότητας»,
αναφέρει το Spiegel. Να λοιπόν που οι ρομαντικοί παραθαλάσσιοι περίπατοι που έκαναν οι δύο ηγέτες το περασμένο φθινόπωρο στην άμπωτη της Ντοβίλ (φωτογραφία) απέφεραν κάτι πολύ περισσότερο από μια κοινή γαλλογερμανική στάση στα θέματα διεθνούς ασφάλειας που συζητήθηκαν στις 22 Οκτωβρίου στη σύνοδο του G-20 της Νότιας Κορέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου