ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΟΡΩΝΑ - ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ!(Αναδημοσίευση από newsit)
Αν ο ιστορικός του μέλλοντος γράψει το κεφάλαιο Ελλάδα ξεκινώντας από ένα δωμάτιο ξενοδοχείου όπου ένας ηλικιωμένος κύριος κάνει σεξ με την καμαριέρα, δεν θα πρέπει, ίσως ο μελλοντικός αναγνώστης να εκπλαγεί...
Ίσως πάλι του κεντρίσει το ενδιαφέρον και συνεχίσει να διαβάζει για το πως ακόμη και μια τέτοια σκηνή μπορεί να επηρεάζει την οικονομική πορεία μιας ολόκληρης ένωσης κρατών, πόσο μάλλον μιας μικρής και ευάλωτης οικονομίας όπως η Ελλάδα του 2011.
Στην ανασκόπηση λοιπόν για τα πεπραγμένα των ηγετών σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα εν μέσω κρίσης, εκτός του ερωτύλου ηλικιωμένου, βρίσκουν χώρο και "ανίκανοι", και "απροετοίμαστοι", αλλά και οι "ευέξαπτοι" ακόμη και οι "υπάκουοι" και "ορθόδοξοι". Αυτό το μεγάλο "κλαδί" της ιστορίας έχει απ' όλα τα "φρούτα". Οι χαρακτηρισμοί και τα πρόσωπα στα οποία μπαίνουν δεν προέρχονται από Έλληνες, που θα είχαν και κάθε λόγο να τους προσάψουν σε ορισμένους, αλλά από τους ουδέτερους Αμερικανούς της Wall Street Journal.
Οι πρωταγωνιστές της κρίσης λοιπόν (όχι μόνο της ελληνικής) είναι κατά τους αρθρογράφους οι εξής:
ΖΑΝ ΚΛΟΝΤ ΤΡΙΣΕ, Πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ
Υπερασπίστηκε πεισματικά και δογματικά την ανεξαρτησία της ΕΚΤ, επιμένοντας πως η ευρωτράπεζα δεν θα έπρεπε να διασώζει κυβερνήσεις.
ΝΙΚΟΛΑ ΣΑΡΚΟΖΙ, Πρόεδρος της Γαλλίας
Προσπάθησε να πείσει για τις αγνές του προθέσεις, αλλά κατέληξε να υπακούει στις αποφάσεις της Μέρκελ.
ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ, Καγκελάριος της Γερμανίας
Προσκολλημένη στη δημοσιονομική ορθοδοξία, βρέθηκε στο επίκεντρο διεθνών πιέσεων που της ζητούσαν να βγάλει την Ευρώπη από την κρίση.
ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΣΟΪΜΠΛΕ, Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας
Ευέξαπτος βετεράνος πολιτικός, ο Σόιμπλε προώθησε από νωρίς τη συμμετοχή των ιδιωτών στη διάσωση της Ελλάδας.
ΣΙΛΒΙΟ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ, Πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας
Την ώρα που η Ευρώπη «καιγόταν», ο Καβαλιέρε, όντας αναλωμένος από ποικίλα σκάνδαλα, αποδείχθηκε ανίκανος να καθησυχάσει τις αγορές.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, Πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας
Ιδεαλιστής πολιτικός, ο Παπανδρέου δεν ήταν προετοιμασμένος για το μέγεθος της κρίσης που κληρονόμησε.
ΝΤΟΜΙΝΙΚ ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ, Πρώην διευθυντής του ΔΝΤ
Εθεσε το ΔΝΤ στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά «έφυγε νωρίς» λόγω του ερωτικού σκανδάλου με την καμαριέρα.
ΚΡΙΣΤΙΝ ΛΑΓΚΑΡΝΤ, Νυν διευθύντρια του ΔΝΤ
Αποφασιστική και κομψή, η Γαλλίδα διαδέχθηκε τον Στρος Καν και πίεσε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να καταλήξουν σε ουσιαστικές αποφάσεις.
Με λίγα λόγια οι ... καλές προθέσεις του Σαρκοζί έπεσαν πάνω στις εξάψεις του Σόιμπλε και στα "κολλήματα" τις Μέρκελ με την πειθαρχία και έτσι χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα με πρωθυπουργούς είτε ανίκανους είτε απροετοίμαστους "την πλήρωσαν" πρώτες.
Το θέμα είναι ότι αύριο αλλάζει μόνο ο χρόνος, τα παραπάνω σχεδόν στο σύνολό τους θα μείνουν ως έχουν, πάνω- κάτω τα ίδια πρόσωπα κρίνουν το μέλλον όλων μας.
Αν ο ιστορικός του μέλλοντος γράψει το κεφάλαιο Ελλάδα ξεκινώντας από ένα δωμάτιο ξενοδοχείου όπου ένας ηλικιωμένος κύριος κάνει σεξ με την καμαριέρα, δεν θα πρέπει, ίσως ο μελλοντικός αναγνώστης να εκπλαγεί...
Ίσως πάλι του κεντρίσει το ενδιαφέρον και συνεχίσει να διαβάζει για το πως ακόμη και μια τέτοια σκηνή μπορεί να επηρεάζει την οικονομική πορεία μιας ολόκληρης ένωσης κρατών, πόσο μάλλον μιας μικρής και ευάλωτης οικονομίας όπως η Ελλάδα του 2011.
Στην ανασκόπηση λοιπόν για τα πεπραγμένα των ηγετών σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα εν μέσω κρίσης, εκτός του ερωτύλου ηλικιωμένου, βρίσκουν χώρο και "ανίκανοι", και "απροετοίμαστοι", αλλά και οι "ευέξαπτοι" ακόμη και οι "υπάκουοι" και "ορθόδοξοι". Αυτό το μεγάλο "κλαδί" της ιστορίας έχει απ' όλα τα "φρούτα". Οι χαρακτηρισμοί και τα πρόσωπα στα οποία μπαίνουν δεν προέρχονται από Έλληνες, που θα είχαν και κάθε λόγο να τους προσάψουν σε ορισμένους, αλλά από τους ουδέτερους Αμερικανούς της Wall Street Journal.
Οι πρωταγωνιστές της κρίσης λοιπόν (όχι μόνο της ελληνικής) είναι κατά τους αρθρογράφους οι εξής:
ΖΑΝ ΚΛΟΝΤ ΤΡΙΣΕ, Πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ
Υπερασπίστηκε πεισματικά και δογματικά την ανεξαρτησία της ΕΚΤ, επιμένοντας πως η ευρωτράπεζα δεν θα έπρεπε να διασώζει κυβερνήσεις.
ΝΙΚΟΛΑ ΣΑΡΚΟΖΙ, Πρόεδρος της Γαλλίας
Προσπάθησε να πείσει για τις αγνές του προθέσεις, αλλά κατέληξε να υπακούει στις αποφάσεις της Μέρκελ.
ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ, Καγκελάριος της Γερμανίας
Προσκολλημένη στη δημοσιονομική ορθοδοξία, βρέθηκε στο επίκεντρο διεθνών πιέσεων που της ζητούσαν να βγάλει την Ευρώπη από την κρίση.
ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΣΟΪΜΠΛΕ, Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας
Ευέξαπτος βετεράνος πολιτικός, ο Σόιμπλε προώθησε από νωρίς τη συμμετοχή των ιδιωτών στη διάσωση της Ελλάδας.
ΣΙΛΒΙΟ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ, Πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας
Την ώρα που η Ευρώπη «καιγόταν», ο Καβαλιέρε, όντας αναλωμένος από ποικίλα σκάνδαλα, αποδείχθηκε ανίκανος να καθησυχάσει τις αγορές.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, Πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας
Ιδεαλιστής πολιτικός, ο Παπανδρέου δεν ήταν προετοιμασμένος για το μέγεθος της κρίσης που κληρονόμησε.
ΝΤΟΜΙΝΙΚ ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ, Πρώην διευθυντής του ΔΝΤ
Εθεσε το ΔΝΤ στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά «έφυγε νωρίς» λόγω του ερωτικού σκανδάλου με την καμαριέρα.
ΚΡΙΣΤΙΝ ΛΑΓΚΑΡΝΤ, Νυν διευθύντρια του ΔΝΤ
Αποφασιστική και κομψή, η Γαλλίδα διαδέχθηκε τον Στρος Καν και πίεσε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να καταλήξουν σε ουσιαστικές αποφάσεις.
Με λίγα λόγια οι ... καλές προθέσεις του Σαρκοζί έπεσαν πάνω στις εξάψεις του Σόιμπλε και στα "κολλήματα" τις Μέρκελ με την πειθαρχία και έτσι χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα με πρωθυπουργούς είτε ανίκανους είτε απροετοίμαστους "την πλήρωσαν" πρώτες.
Το θέμα είναι ότι αύριο αλλάζει μόνο ο χρόνος, τα παραπάνω σχεδόν στο σύνολό τους θα μείνουν ως έχουν, πάνω- κάτω τα ίδια πρόσωπα κρίνουν το μέλλον όλων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου