Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Δωμάτιο πανικού

Γράφει ο Αντώνης Ανδρικάκης
Δεν τον ακούω τον αντιπρόεδρο και υπουργό οικονομικών. Είμαι θαυμαστής της ρητορικής του και παλιότερα χαιρόμουν τα ωραία ελληνικά του που είναι πια τόσο δυσεύρετα. Πολλές φορές σκέφτηκα ότι υποφέρει από την οίηση των προικισμένων ανθρώπων και πως αυτός ο δαίμων θα κατασπαράξει τις αρετές του. Διέκρινα έπαρση, αλαζονεία και ανυπομονησία για την εξουσία….. Και τον παρακολουθούσα…

Τον Ιούνιο τον είδα να μπαίνει στη φάκα με την ορμή του νεοφώτιστου, την αυτοπεποίθηση της δημοφιλίας του, την υπεροχή του λόγου του και την αδήριτη ανάγκη του να επιτελέσει το θαύμα. Να μας σώσει και να τον προσκυνούν οι επερχόμενες γενιές των Ελλήνων. Άρχισε λοιπόν να στροβιλίζεται φιλάρεσκα στη δίνη της δημοσιότητας, να ταξιδεύει, να χαριεντίζεται με τους θεσμικούς εταίρους και δανειστές και να δίνει συνεντεύξεις καθησυχασμού των αγορών τε και των ιθαγενών… Ήταν ένα γοητευτικό αλλά επικίνδυνο μπαλέτο στο πάγο, ενώ στην κερκίδα τον παρακολουθούσε και τον μαγνητοσκοπούσε με το I-pad του ο ….ευεργέτης του. Μου φαίνεται πως σε μια στιγμή τον είδα να γελάει… Τον ευεργέτη… Προ καιρού βέβαια γιατί τώρα πια δεν γελάει κανείς. Μπορεί να γλιστράει κάθε μέρα ο αντιπρόεδρος λέγοντας ψέματα για την αποχώρηση της τρόικας, να αυτοσχεδιάζει προς την τελειότητα σχεδιάζοντας στο πόδι μέτρα προκειμένου να βγουν τα νούμερα- αλήθεια πως έμπλεξε με τα νούμερα αυτός ο διαπρεπής συνταγματολόγος-αλλά πια δεν γελάει κανένας. Γιατί τα νούμερα είναι ψυχρά και αδυσώπητα κι άμα δεν τα αγαπήσεις από μικρός, ποτέ δεν σου δίνουν χαρά. Κι ο αντιπρόεδρος είναι της θεωρητικής κατεύθυνσης.

Δεν τον ακούω πια τον αντιπρόεδρο. Παρατηρώ τα μάτια του που κοιτάζουν ερευνητικά με κάποιον αδιόρατο φόβο. Βλέπω την διάθεσή του όταν του υποβάλουν ερωτήσεις οι δημοσιογράφοι, είναι σαν γάτος με σηκωμένη την ράχη. Τα βάζει με τα ΜΜΕ και την αντιπολίτευση, αποκεφαλίζει αμέσως την αντίθετη γνώμη και διατηρεί για τον εαυτό του το αλάθητο του Πάπα. Είναι προφανές πως το μυαλό του τρέχει γρήγορα, αλλά αυτή η ιδιότητα συνοδεύεται συνήθως από τον δαίμονα της περιφρόνησης για τα άλλα μυαλά. Επίσης ο φόβος σε αυτές τις ταχύτητες έχει ολέθρια αποτελέσματα. Όχι για το ακριβό του πολιτικό κεφάλαιο, αλλά για έντεκα εκατομύρια επιβάτες που μας έχει βγάλει τα άντερα με τον τρόπο που οδηγεί το πούλμαν. Και επειδή είναι και της θεωρητικής κατεύθυνσης θα μπορούσα να τον ανακουφίσω λέγοντας του πως κάθε μαθηματικό πρόβλημα έχει τη λύση του. Βρες τη λύση ή απόδειξέ μας πως δεν λύνεται (David Hilbert 1900). Ή άσε κανέναν άλλον να προσπαθήσει. Τo'πιασες αντιπρόεδρε;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου