Έχοντας καταγράψει προφανή βελτίωση του επικοινωνιακού του προφίλ, ο Πρόεδρος της ΝΔ προσπαθεί να περάσει το μήνυμα σε Ευρώπη και Ελλάδα ότι η αντίθεσή του στο Μνημόνιο έχει βάσιμη πολιτική αφετηρία, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι επιμέρους προβλέψεις τόσο του Μνημονίου όσο και του –υποστηρικτικού- μεσοπρόθεσμου προγράμματος, θα προσκρούσουν στην στείρα αντίδραση της ΝΔ.
Στην κατεύθυνση αυτή ο κ. Σαμαράς θα επιχειρήσει να ισορροπήσει υπό δύσκολες συνθήκες βασιζόμενος σετρεις κεντρικούς άξονες.
Πρώτον, με την προώθηση της αντίληψης ότι το κόμμα του συνεχίζει να υιοθετεί υπεύθυνη στάση –στρατηγική που έτσι κι αλλιώς η ΝΔ έχει ακολουθήσει απαρέγκλιτα μέχρι σήμερα υπερψηφίζοντας κυβερνητικά νομοσχέδια που θεωρούνταν ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση- σε μέτρα που εξυπηρετούν τη δημοσιονική εξυγίανση, αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα της περιόδου.
Δεύτερον, διατηρώντας μεν σε υψηλούς τόνους την αντιμνημονιακή ρητορική εντός Ελλάδος, επιμένοντας στην ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του Μνημονίου αλλά και συγκρουόμενος με εργασιακά –επί της ουσίας συνδικαλιστικά- συμφέροντα, η στάση των οποίων δεν εξυπηρετεί την εκπλήρωση αναγκαίων για τη χώρα μεταρρυθμίσεων.
Τρίτον, επιδιώκοντας να περιβάλλει θεσμικά το ρόλο συνολικά του πολιτικού συστήματος στη χώρα, ο οποίος πλήττεται από τη σεναριολογία που αναπτύσσεται περί πιέσεων στα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα για συναίνεση, εμφανίζοντάς τα ως εντολοδόχους των Βρυξελλών και ακυρώνοντας τη θεσμική τους παρουσία με την προσθήκη, ουσιαστικά, πολιτικών όρων στη δανειακή σύμβαση του Μνημονίου. Μία γεύση άλλωστε δόθηκε χθες, αφ’ ενός με την πρωινή δήλωση του Προέδρου της ΝΔ περί αξιοπρέπειας της χώρας και αφ’ ετέρου με τις αποστροφές του κατά την βραδινή του ομιλία στο συνέδριο του Economist, περί «κοινοτικής αλληλεγγύης» αλλά και περί λανθασμένης συνταγής του Μνημονίου εν συνόλω, ανεξάρτητα από την έτσι κι
αλλιώς εσφαλμένη εφαρμογή του από την πλευρά της κυβέρνησης.
newpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου