Μεγάλοι οικισμοί στην Πεντέλη όπως η Πάντειος Πολιτεία και η Αύρα, που κάηκαν τον Αύγουστο του 2009, αποκαλύπτεται ότι χτίστηκαν σε δασικές εκτάσεις και συνεπώς... ''ρυθμίζονται'' με την επιβολή προστίμων διατήρησης και ανέγερσης.
Το ''παραθυράκι'' του νόμου με το οποίο ''στήνεται'' το κόλπο είναι το άρθρο 14 του ν. 998/79 που δίνει την ευκαιρία να ''χαρακτηριστούν'' εκτάσεις που έχουν καεί και έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες στα χαρτιά αλλά στην πράξη βαπτίζονται ως αγροτικές.
Το σχέδιο ''αποψίλωσης'' των δασών ολοκληρώθηκε τη νύχτα που μπήκαν στο σχέδιο και οι συνεταιριστικές εκτάσεις, ενώ καθοριστικό ρόλο έπαιξε η απόφαση του τότε Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά: ''Να μην λαμβάνονται υπόψη οι αεροφωτογραφίες του ’45 διότι στην Ελλάδα άλλαξαν οι χρήσεις γης ριζικά στις δεκαετίες του ’50 και ’60. Να στηριχθούμε σε αεροφωτογραφίες κοντινές στο 1975 που ψηφίστηκε το Σύνταγμα. Θα σας πω μόνο ένα παράδειγμα: σύμφωνα με τις αεροφωτογραφίες του ΄45, από το δομημένο τμήμα του Λεκανοπεδίου της Αττικής ένα σημαντικό ποσοστό είναι δάσος. Ερωτώ ευθέως όποιον υποστηρίζει αυτή την άποψη: Θα κατεδαφίσετε εκεί τα κτίσματα;
Θα τα κατεδαφίσετε; Και η χώρα μας είναι γεμάτη από τέτοιες περιπτώσεις. Χιλιάδες αγροτικές οικογένειες έχουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις που το 1945 ήταν δασικές. Θα τις αφαιρέσετε από αυτές τις οικογένειες;''
- Γνωστή και πονεμένη ιστορία... η αυθαιρεσία δεν έχει τέλος στην υπέροχη χώρα που ζούμε και φυσικά η συνεχιζόμενη "αδυναμία" (να το πούμε, ή "απροθυμία";) της πολιτείας να δώσει μια οριστική λύση στο θέμα, ώστε να μην καταπατούνται κι άλλες δασικές περιοχές και ΚΥΡΙΩΣ να μην καίγονται άλλα δάση και κινδυνεύουν ζωές και καταστρέφεται το περιβάλλον, θα διαιωνίζει το πρόβλημα.
Το ''παραθυράκι'' του νόμου με το οποίο ''στήνεται'' το κόλπο είναι το άρθρο 14 του ν. 998/79 που δίνει την ευκαιρία να ''χαρακτηριστούν'' εκτάσεις που έχουν καεί και έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες στα χαρτιά αλλά στην πράξη βαπτίζονται ως αγροτικές.
Το σχέδιο ''αποψίλωσης'' των δασών ολοκληρώθηκε τη νύχτα που μπήκαν στο σχέδιο και οι συνεταιριστικές εκτάσεις, ενώ καθοριστικό ρόλο έπαιξε η απόφαση του τότε Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά: ''Να μην λαμβάνονται υπόψη οι αεροφωτογραφίες του ’45 διότι στην Ελλάδα άλλαξαν οι χρήσεις γης ριζικά στις δεκαετίες του ’50 και ’60. Να στηριχθούμε σε αεροφωτογραφίες κοντινές στο 1975 που ψηφίστηκε το Σύνταγμα. Θα σας πω μόνο ένα παράδειγμα: σύμφωνα με τις αεροφωτογραφίες του ΄45, από το δομημένο τμήμα του Λεκανοπεδίου της Αττικής ένα σημαντικό ποσοστό είναι δάσος. Ερωτώ ευθέως όποιον υποστηρίζει αυτή την άποψη: Θα κατεδαφίσετε εκεί τα κτίσματα;
Θα τα κατεδαφίσετε; Και η χώρα μας είναι γεμάτη από τέτοιες περιπτώσεις. Χιλιάδες αγροτικές οικογένειες έχουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις που το 1945 ήταν δασικές. Θα τις αφαιρέσετε από αυτές τις οικογένειες;''
- Γνωστή και πονεμένη ιστορία... η αυθαιρεσία δεν έχει τέλος στην υπέροχη χώρα που ζούμε και φυσικά η συνεχιζόμενη "αδυναμία" (να το πούμε, ή "απροθυμία";) της πολιτείας να δώσει μια οριστική λύση στο θέμα, ώστε να μην καταπατούνται κι άλλες δασικές περιοχές και ΚΥΡΙΩΣ να μην καίγονται άλλα δάση και κινδυνεύουν ζωές και καταστρέφεται το περιβάλλον, θα διαιωνίζει το πρόβλημα.
Συμφέροντα υπάρχουν, κάποιοι βολεύονται, κονομάνε, την ίδια ώρα που το κράτος σφυρίζει ανέμελα και κάνει τα "στραβά μάτια" γιατί ακόμα και στελέχη της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης έχουν "αυθαίρετα"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου