Oι πρώτοι διδάξαντες την κατασκευή εκπληκτικών αλπικών τούνελ, οι Ελβετοί, έβαλαν πάλι χθες τα γυαλιά στους φιλόδοξους ιάπωνες διεκδικητές, ολοκληρώνοντας, έπειτα από 14 χρόνια, τις εργασίες διάνοιξης του μεγαλύτερου σιδηροδρομικού τούνελ στον κόσμο, στη Νότια Ελβετία. Η σήραγγα έχει μήκος 57 χλμ. και αφήνει δεύτερη...
την ιαπωνική σήραγγα Σεϊκάν, μήκους «μόλις» 53,9 χλμ. Το GΒΤ, όπως είναι γνωστό, διασχίζει την οροσειρά του Γκοτάρ, περνώντας κάτω από τις ελβετικές Αλπεις: όταν παραδοθεί στο κοινό, το 2017, θα παρέχει μία από τις σημαντικότερες και ταχύτερες διόδους μεταξύ Βόρειας και Νότιας Ευρώπης, αφού όχι μόνο θα «κόβει» 40 χλμ. από τη συνολική διαδρομή, αλλά θα επιταχύνει συνολικά το δρομολόγιο, αφού τα τρένα δεν θα χρειάζεται να σκαρφαλώνουν σε μεγάλο ύψος. Η κλίμακα του έργου μόνο ως κολοσσιαία μπορεί να χαρακτηριστεί. Με συνολικό προϋπολογισμό 14,7 δισεκατομμύρια ευρώ, πρόκειται να μειώσει κατά μιάμιση ώρα την μέχρι τώρα τετράωρη διαδρομή μεταξύ Ζυρίχης και Μιλάνου και να εκσυγχρονίσει το τοπίο των μεταφορών μεταξύ των περισσότερων ευρωπαϊκών πόλεων.
Για τη δημιουργία του GΒΤ απομακρύνθηκαν 24 εκατομμύρια τόνοι βράχων, που σε όγκο ισοδυναμούν με το πενταπλάσιο της μεγάλης πυραμίδας της Γκίζας. Για τον σκοπό αυτόν εργάστηκαν 2.500 άτομα που χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό εκρηκτικών και εκσκαφτικών μηχανημάτων τύπου «μετροπόντικα», μήκους 450 μέτρων. Ενα τέτοιο μηχάνημα ονόματι «Σίσι» ήταν αυτό που έσκαψε χθες τα τελευταία 180 εκατοστά, ενώνοντας τις δύο άκρες του τούνελ, μεταξύ του γερμανόφωνου Ερστεφελντ και του ιταλόφωνου Μπόντιο. Η σχεδίαση του τούνελ έγινε με πρωταρχικό γνώμονα την ασφάλεια των επιβατών. Περιέχει δύο ξεχωριστές, παράλληλες σήραγγες με σιδηροτροχιές ώστε να εξαλείφεται το ενδεχόμενο σύγκρουσης, ενώ οι δύο σήραγγες θα συνδέονται μεταξύ τους με κάθετους «διαδρόμους» σε 176 σημεία τα οποία θα εξυπηρετούν ως σταθμοί έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση που χρειαστεί να εκκενωθεί το τούνελ. Οι διερχόμενες αμαξοστοιχίες θα μπορούν να αναπτύσσουν ταχύτητες ως και 250 χλμ. /ώρα, μεταφέροντας μεγάλο αριθμό επιβατών και ως και 40.000 τόνους εμπορευμάτων ημερησίως.
Τελικός στόχος του GΒΤ είναι να ελαττώσει την κίνηση στους δρόμους που συνδέουν τη βόρεια Ευρώπη με την Ιταλία. Οι ανησυχίες των Ελβετών για τον σημαντικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο της ολοένα αυξανόμενης κίνησης βαρέων οχημάτων στο παρθένο αλπικό τοπίο ήταν ένας από τους κύριους λόγους που οδήγησαν την ελβετική κυβέρνηση να προγραμματίσει το έργο. Για να εγκριθεί όμως η έναρξη των εργασιών του τούνελ χρειάστηκε να διενεργηθούν όχι ένα, αλλά δύο δημοψηφίσματα. « Υπήρξαν εξαρχής πολλοί σκεπτικιστές που υποστήριζαν ότι αυτό το τούνελ δεν ήταν δυνατόν να κατασκευαστεί.Τ » δήλωσε ο ελβετός υπουργός Μεταφορών ΜόριτςΛοϊενμπέργκερ. Συνολικά, οκτώ εργάτες έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των εργασιών- ο νεότερος από αυτούς ήταν μόλις 23 ετών. Εις μνήμην τους, κατά τους χθεσινούς πανηγυρισμούς μετά την τελική διάνοιξη του τούνελ, οι συνάδελφοί τους είχαν μαζί τους τις φωτογραφίες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου