από την εφημερίδα: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ο φόβος της διαγραφής από το κόμμα, η προσδοκία της… υπουργοποίησης σε επόμενο ανασχηματισμό της κυβέρνησης, αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις το «βόλεμα» της συμμετοχής σε μια παράταξη που ασκεί εξουσία, έχουν διαμορφώσει ένα εξαιρετικά παράξενο περιβάλλον στους κόλπους της πράσινης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Δεν υπάρχει σχεδόν ούτε ένα νομοσχέδιο, κυρίως του οικονομικού επιτελείου, από τις εκλογές έως και σήμερα, που να μη συναντήσει ηχηρές φραστικές επικρίσεις από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Ουδείς, ωστόσο, μετέτρεψε την έκδηλη διαφωνία του έναντι των κυβερνητικών επιλογών με ανάλογου χαρακτήρα στάση, την ώρα των ψηφοφοριών στη Βουλή. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι περιπτώσεις της κ. Σοφίας Σακοράφα και των κ. Β. Οικονόμου και Γ. Δημαρά, που καταψήφισαν το Μνημόνιο και αυτομάτως διαγράφηκαν από την πράσινη Κ.Ο.
«Οι βουλευτές του Κινήματος βρισκόμαστε σε σχιζοφρενική κατάσταση – άλλα πιστεύουμε και άλλα κάνουμε», είπε ο κ. Χρ. Μαγκούφης, αποτυπώνοντας έτσι με εξαιρετική «ευστοχία» τα όσα συμβαίνουν τους τελευταίους δώδεκα μήνες στο ΠΑΣΟΚ. Και το είπε αυτό, κατά τη διάρκεια της προχθεσινής συνεδρίασης της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου, αντικείμενο της οποίας ήταν η ενημέρωση των μελών της από τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου αναφορικά με την απόφαση της κυβέρνησης να δρομολογήσει τη διαδικασία μιας ακόμα περαίωσης φορολογικών υποθέσεων.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης αυτής, επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό. Βουλευτές της πλειοψηφίας εκτόξευαν βέλη με στόχο τον υπουργό Οικονομικών και γενικότερα την κυβέρνηση, την οποία κατά τ’ άλλα στηρίζουν. Ορισμένοι που κατά το παρελθόν ξεχώριζαν για τις κριτικές παρεμβάσεις τους, είναι πλέον μέλη του υπουργικού συμβουλίου. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η κ. Κατερίνα Μπατζελή απελευθερωμένη πλέον από τα υπουργικά καθήκοντά της, πραγματοποιούσε μια ακόμα ελεγκτική προς την κυβέρνηση εμφάνιση.
Τούτων δοθέντων, ο «χάρτης» της κυβερνώσας πλειοψηφίας, μοιάζει κατ’ αρχήν τριχασμένος. Στην πρώτη ομάδα, είναι εκείνοι που βρίσκονται εντός ή επιδιώκουν να είναι πολύ κοντά στους υπουργικούς θώκους, και υποστηρίζουν το σύνολο των κυβερνητικών επιλογών. Απέναντί τους, είναι η ομάδα εκείνη της οποίας τα μέλη στην κάθε ευκαιρία εμφανίζουν εαυτούς ως αυθεντικούς εκφραστές των μηνυμάτων της κοινωνίας.
Η τρίτη «ομάδα», εκείνη των γενικώς ολιγομίλητων - σιωπούντων, διακρίνεται από δύο εσωτερικές τάσεις: από τη μια είναι όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν στο όραμα Παπανδρέου και να επιδεικνύουν ανοχή στην ακολουθούμενη πολιτική, φροντίζοντας τις όποιες επιφυλάξεις και διαφωνίες τους, να τις εκφράσουν εντός των κομματικών τειχών. Και από την άλλη, είναι οι διαφωνούντες, που όμως προτιμούν την «ηχηρή σιωπή» από την ανοιχτή έκφραση της διαφωνίας τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου