από την εφημερίδα: KARFITSA
Οταν έπαιρνε το πτυχίο του αγρονόμου και τοπογράφου μηχανικού από την Πολυτεχνική Σχολή του Α.Π.Θ. το 1987, ο Αθανάσιος Τζακόπουλος, Σάκης για τους φίλους του (και είναι πάρα πολλοί αυτοί στη Θεσσαλονίκη), δεν μπορούσε καν να φανταστεί πως δυο δεκαετίες μετά, θα διεκδικούσε με αξιώσεις τη ψήφο των συμπολιτών του.
Ως μελετητής δημοσίων και ιδιωτικών έργων, σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε εταιρείες του Δημόσιου και του Ιδιωτικού τομέα, ξεκίνησε μια λαμπρή επαγγελματική πορεία που σημαδεύτηκε από την άκρως επιτυχημένη παρουσία του στο τιμόνι του Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (2001-2007). Εκεί πέτυχε το ακατόρθωτο για τα ελληνικά δεδομένα, να ενώσει όλες τις παρατάξεις και να εκμεταλλευτεί τη δημιουργικότητά τους, εξασφαλίζοντας τα μέγιστα δυνατά οφέλη για τη Θεσσαλονίκη και ολόκληρη την κεντρική Μακεδονία.
Η εξαετής παρουσία του σ’ αυτή τη θέση ευθύνης, του έδωσε την ευκαιρία να περπατήσει την πόλη και τις γειτονιές της, να γνωρίσει από πρώτο χέρι τα προβλήματα της και να προτείνει συγκεκριμένες, ρεαλιστικές λύσεις, που ακόμη περιμένουν την υλοποίησή τους.
Στην ΕΥΑΘ
Σημείο αναφοράς η θητεία του ως διευθύνοντος συμβούλου στην ΕΥΑΘ, όπου πέτυχε να δώσει μια νέα δυναμική στην Εταιρεία, προτού απομακρυνθεί, επειδή είχε το… θράσος να διαφωνήσει και να συγκρουστεί με τον πανίσχυρο τότε υπουργό Γιώργο Σουφλιά. «Δεν μετανιώνω ούτε στιγμή», θα τον ακούσετε να λέει μέχρι σήμερα, «έφυγα με το κεφάλι ψηλά, πάνω από τα κόμματα και τις καρέκλες είναι το συμφέρον του τόπου». Σταθμός στην καριέρα του η παρουσία του στο διοικητικό συμβούλιο της Τράπεζας Αττικής, από το 2006 μέχρι και σήμερα, που αποκαλύπτει βαθιά γνώση των οικονομικών θεμάτων, εμπειρία που προσθέτει πολύτιμη γνώση για το αξίωμα που διεκδικεί.
Σοβαρός και μετρημένος ως άνθρωπος, τεχνοκράτης, ειλικρινής και αξιοπρεπής, αυστηρός με τον εαυτό του, αποφεύγει τους «δήθεν» και την υπερβολική δημοσιότητα, ακολουθώντας ευλαβικά τη συμβουλή που του έδωσε όταν ήταν μικρός ο Ηρακλής ο πατέρας του, διαχειριστής του οικοτροφείου του Τσοτυλίου στην Κοζάνη: να σέβεται στη ζωή του τα μικρά και ταπεινά πράγματα, αυτά που έχουν αξία στη ζωή, να λέει όχι στην έπαρση και στην αλαζονεία, να μην παρασύρεται από κολακείες. Με καταγωγή από τα μέρη όπου μαρτύρησε ο Παύλος Μελάς, γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους τις ευαισθησίες των Μακεδόνων, αρνείται όμως συνειδητά να τις εκποιήσει στο βωμό της ψηφοθηρίας.
«Οχι στο εμπόριο πατριωτισμού»
«Εμπόριο πατριωτισμού δεν θα κάνω ποτέ», δηλώνει κατηγορηματικά ο 48χρονος μηχανικός που στηρίζεται στην οικογένειά του, στη σύζυγό του Ρίτσα Μολίδου, χημικό μηχανικό στο επάγγελμα και τα τρία παιδιά του, τον Ηρακλή, 20 χρονών, την Εύα, 19 χρονών, φοιτητές που ακολουθούν τα βήματα του πατέρα τους και τη… μασκότ της οικογένειας, την εννιάχρονη Ρίκα, τη μεγάλη του, όπως εξομολογείται, αδυναμία.
Ανθρωπος της παρέας, γεμάτος ενέργεια, ακούει κλασική μουσική, δεν λέει όχι στα παραδοσιακά και τη δημοτική μουσική, λατρεύει τον Πάριο και την Αλεξίου, σερφάρει στο διαδίκτυο, «καλλιεργεί» στο διαδικτυακό παιχνίδι FarmVille, το αφήνει όμως πρόθυμα για να διαβάσει ένα καλό λογοτεχνικό βιβλίο. Και μια συμβουλή: Αν τον συναντήσετε στο αγαπημένο του στέκι, το καφέ Greco εκεί στην Παύλου Μελά, απέναντι από το γραφείο του, στην οδό Μητροπόλεως 121, μην πείτε κακό λόγο για τους πιο πιστούς φίλους του ανθρώπου, τα σκυλιά. Μάλλον θα χάσει το χαμόγελό του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου